วิสุทธิมรร : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 5 / 57

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 37 มิจฉาชีวะอย่างอื่น ๆ ที่พระพุทธเจ้าทรงรังเกียจก็ดี นี่ก็เรียกว่าอาจาระ…

บทนี้กล่าวถึงคำว่า 'โคจร' และ 'อโคจร' อธิบายถึงการสังสรรค์ที่ไม่เหมาะสมของภิกษุและภิกษุณี โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญในการเลือกคบคนและแวดวงความสัมพันธ์ เพื่อให้สามารถรักษาศรัทธาและหลีกเลี่ยงสิ่งที่ไม่เก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 38 ผ้ากาสาวพัสตร์ มีกลิ่นอายฤษีเข้าออก” มุ่งประโยชน์ (ให้) ฯลฯ มุ่ง ธรรมท…

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงอาจาระและโคจรในทางพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นความสำคัญของการเข้าถึงธรรมและการปฏิบัติที่ถูกต้องเพื่อให้เกิดความเกษม การอภิปรายเกี่ยวกับอนาจาระทั้งทางกายและทางวาจายังถูกนำเสนอ โดยเฉพา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 39 ในพระศาสนานี้ แม้อยู่ในชุมนุมสงฆ์ ก็ไม่กระทำความยำเกรง ยืน เบียดบ้าง น…

ในพระศาสนา มีการเตือนเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของภิกษุ โดยเฉพาะการไม่ให้ความยำเกรงต่อภิกษุผู้เถระ การพูดหรือยืนใกล้เกินไป รวมถึงการกระทำที่ถือว่าเป็นอนาจาระทางกายและวาจา ซึ่งทำให้เกิดการรบกวนและค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 40 บ้าง ยกมือขวักไขว่พูดบ้าง แม้เข้าไปสู่ระแวกบ้าน กล่าวกะหญิง หรือเด็กหญ…

บทความนี้เกี่ยวกับอนาจาระทางวาจาและอาจาระในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายว่าภิกษุที่มีความเคารพควรปฏิบัติตนอย่างไร ซึ่งรวมถึงการรักษาทวารในอินทรีย์และความเหมาะสมในพฤติกรรม ทั้งยังกล่าวถึงโคจรและคุณสมบัติของกั

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 41 สิ่งที่ยังไม่เคยฟัง ทำสิ่งเคยฟังแล้วให้แจ่มแจ้ง ข้ามความสงสัยเสีย ได…

ในวิสุทธิมรรคภาคแรกนี้ กล่าวถึงการศึกษาและปฏิบัติธรรมที่สำคัญต่อการพัฒนาจิตใจและศรัทธา โดยเฉพาะการข้ามความสงสัยแ…

อาจาระ ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 42 นี้เรียกว่าอุปนิพนธ์โคจร ภิกษุเป็นผู้เข้าถึง เป็นผู้ประกอบพร้อมด้วย กร…

บทความนี้กล่าวถึงอาจาระและโคจรในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการเข้าถึงและการประกอบพร้อมด้วยอาจาระและโคจร บทนี้อธิบายถึงแนวทางการปฏิบัติและความสำคัญของศีลในสิกขาบท รวมทั้งการรักษาฝ่ายปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 43 นัยว่า "ภิกษุนั้นเห็นรูปด้วยจักษุ" ดังนี้เป็นอาทิ ในลำดับแห่งปาฏิ โมกข…

บทที่กล่าวถึงการมองเห็นรูปด้วยจักษุในบริบทของปาฏิโมกขสังวรศีล และการวิเคราะห์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างจักษุกับวิญญาณ เป็นการศึกษาเกี่ยวกับการเห็นที่มีทั้งองค์ประกอบและเหตุผลต่าง ๆ เมื่อจักษุกระทบอา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 44 ในอาการสักว่าเห็นเท่านั้น บทว่า นานุพยัญชนกคาหี ความว่า ย่อมไม่ถือเอาอ…

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการไม่ถือเอาอาการทางกายต่างๆ ที่เกี่ยวกับการแสดงออก เช่น มือ เท้า และการพูด ซึ่งเรียกว่าอนุพยัญชนะ ซึ่งทำให้เห็นถึงกิเลสที่มี เมื่อพระมหาติสสเถระเห็นหญิงมีอาการอวดดี ก็เกิดการทำอสุ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - สัญญาเก่า ท่านยืนอยู่ในที่นั้นนั่นเอง ได้บรรลุ พระอรหัต. ข้างฝ่ายสามีของนางเดินติ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการบรรลุพระอรหัตของพระเถระที่ยืนอยู่ในที่นั้นและการถามหาหญิงที่เดินไป เรื่องราวเกี่ยวกับการสำรวมจักขุนทรีย์ และวิธีการปิดจักขุนทรีย์ด้วยบานประตูคือสติ ว่าด้วยความสำรวมในจักขุนทรีย์และก

- หน้าที่ 46 แล้ว ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - เวลาที่รูปารมณ์มาสู่คลองจักษุ เมื่อภวังคจิตเกิดดับไปสองขณะ มโนธาตุอันเป็นกิริยาให…

บทความนี้กล่าวถึงปรัชญาในวิสุทธิมรรคที่เกี่ยวข้องกับจิตและการควบคุมอารมณ์ โดยเฉพาะในเรื่องของการเกิดและดับของรูปารมณ์ผ่านกระบวนการของจั…

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 47 ไปทางประตูพระนครแล้ว ทำสิ่งที่ตนต้องการได้ ฉันใด เมื่อความ ทุศีลเป็นต้…

ในบทนี้อธิบายถึงความสำคัญของการรักษาศีลและการสำรวมใจในชวนจิต โดยยกตัวอย่างการปิดประตูพระนครเพื่อป้องกันโจร ซึ่งเปรียบได้กับการคุ้มครองจิตใจจากสิ่งไม่ดี และเมื่อมีการสำรวมก็จะสามารถป้องกันไม่ให้สิ่งชั่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 48 ลำดับแห่งอิทรียสังวรศีลต่อไป คำว่า "สิกขาบท 5 ที่พระผู้มีพระ ภาคเจ้าทร…

เนื้อหาเกี่ยวกับสิกขาบท 5 ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบัญญัติไว้ เมื่อต้องการให้ภิกษุประพฤติตามคำสอนเพื่อหลีกเลี่ยงอาบัติและการทำผิดศีล การอธิบายสัญลักษณ์ของการล่อลวงมีบทบาทสำคัญในการวิเคราะห์เนื้อหาอย่า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 49 ท่าอิริยาบถให้งดงามก็ดี ของภิกษุผู้เห็นแก่ลาภสักการะและความสรร เสริญ ม…

บทที่นี้กล่าวถึงความงดงามของท่าอิริยาบถของภิกษุที่ถูกความอยากลามกครอบงำ โดยอธิบายถึงการป้อยอและการหลอกลวงที่เกิดขึ้นจากการแสดงออกทางกายและการพูด โดยมีการอ้างถึงกุหนวัตถุซึ่งมี ๓ วิธีในการล่อใจ ทั้งการ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 50 แก่ชนเหล่าอื่นอันใด แห่งภิกษุผู้เห็นแก่ลาภสักการะและความสรรเสริญ มีควา…

ในวิสุทธิมรรคซึ่งสำรวจการกระทำของภิกษุที่เห็นแก่ลาภและความสรรเสริญ มีการพูดถึงความปรารถนาลามกที่นำไปสู่การบีบบัง…

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 51 ก็อรรถาธิบายแห่งพระบาลีนี้จึงทราบดังต่อไปนี้ :- [ กุหนานิเทศ ] พึงทราบ…

เนื้อหาในบทความนี้เน้นการอรรถาธิบายในกุหนานิเทศซึ่งอธิบายเกี่ยวกับการแสดงความต้องการทางลาภ การสักการะและความสรรเสริญที่ปรากฏในพระบาลี โดยมีการชี้ให้เห็นถึงกลยุทธ์ในการปฏิเสธวัตถุประสงค์หรือปัจจัยที่มา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 52 [ กุหนวัตถุเกี่ยวด้วยปัจจัย ] จริงอยู่ แม้ในมหานิเทศท่านก็ได้กล่าวคำนี…

เนื้อหานี้เน้นการวิเคราะห์เกี่ยวกับกุหนวัตถุในพระศาสนาและแนวความคิดที่อยู่เบื้องหลังของการใช้ปัจจัยต่างๆ เช่น จีวร บิณฑบาต รวมถึงความต้องการที่มีต่อสมณะ โดยการยกตัวอย่างถึงการทำตัวเป็นผู้มีความพอเพียง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 53 ด้วยจีวร ฯลฯ เภสัชชบริขารยิ่ง ๆ ขึ้น เธอแสร้งกล่าวอย่างนี้ว่า "เพราะคว…

ในเนื้อหานี้มีการพูดถึงการที่กุลบุตรมีศรัทธาและการได้รับบุญจากไทยธรรม โดยอาจเรียกว่าเป็นกุหนวัตถุที่แสดงถึงการใช้วาจาหรือการพูดเลียบเคียง เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจในทางที่ถูกต้อง มีการพูดถึงความสำคัญของศรั

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 54 อย่างนี้ แล้วกล่าวาจาอิงอารยธรรม (คือ) พูดว่า "ภิกษุใดครองจีวร เช่นน…

เนื้อหาเกี่ยวกับวิสุทธิมรรค เน้นความสำคัญของการปฏิบัติตนในฐานะภิกษุ การเลือกใช้วัสดุเครื่องแต่งกายและอุปกรณ์ต่างๆ รวมถึงการมีอ…

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - - หน้าที่ 55 พระศาสนานี้ มีความปรารถนาลามก อันความอยากครอบงำแล้ว มีความประสงค์จะใ…

บทความนี้พูดถึงการแสดงออกทางกายที่แสร้งทำในพระศาสนา ที่อาจเกิดจากความปรารถนาลามกและการแสวงหาความยกย่องจากผู้อื่น การวางท่าทางต่างๆ เพื่อให้ผู้คนเชื่อว่าเป็นผู้มีสมาธิ ทั้งนี้ยังอธิบายถึงการกระทำต่างๆ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 56 เป็นแห่งบุคคลผู้ลวง ชื่อว่า กุจิตต์ [ ลปนานิเทศ ] พึงทราบอรรถาธิบายในล…

ในบทนี้ได้กล่าวถึงการพูดของภิกษุเมื่อพบผู้คนในวิหาร โดยมีการแบ่งประเภทของการพูดออกเป็นหลายแบบ เช่น อลปนา, อาลนปา, สกุลปนา เป็นต้น ซึ่งการพูดเหล่านี้มีจุดประสงค์ที่แตกต่างกัน เช่น การชักชวนหรือการทำให้