หน้าหนังสือทั้งหมด

ประวัติศาสตร์และการสืบทอดของพระนางสามาวดี
92
ประวัติศาสตร์และการสืบทอดของพระนางสามาวดี
Here is the extracted text from the image: ประโยค๑ - พระบิษมาปฏิรูปกจาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 90 เราร้อนในนรกล." พระเณรนี้ อาศัยความเอ็นดู จึงได้ยบกะเช้า เครื่องประดับนั้นให้แก่บง. เพราะผลอันไ…
ในบทความนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับพระนางสามาวดีและภิกษุที่สนทนาเกี่ยวกับความตายและการดำรงอยู่ของผู้หญิง 500 คน หลังจากเหตุการณ์ไฟไหม้ พระศาดาได้ทรัสเพื่อถามเกี่ยวกับสถานะของผู้หญิงเหล่านั้น โดยไ
พระบรมปติฏฐัผิวผาแปล ภาค ๒
93
พระบรมปติฏฐัผิวผาแปล ภาค ๒
ทราบแล้วครับ นี่คือข้อความที่ได้รับจากการ OCR ของภาพนี้: ประโยค- พระบรมปติฏฐัผิวผาแปล ภาค ๒- หน้าที่ 91 "ความไม่ประมาณเป็นเครื่องถึงมรรค ความ ประมาณเป็นทางแห่งมรรค ผู้ไม่ประมาณแล้ว ชื่อว่าย่อมไม่ตาย; …
ในบทนี้กล่าวถึงความไม่ประมาณเป็นเครื่องถึงมรรคและการมีความประมาณซึ่งเป็นทางแห่งมรรค ผู้ที่ไม่มีความประมาณย่อมไม่ตาย และผู้ที่มีความประมาณจะต้องเหมือนคนตายในทางธรรม บัณฑิตจะเข้าใจในเรื่องนี้และมีความบั
พระสิทธิมงคลคำแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 92
94
พระสิทธิมงคลคำแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 92
ประโยค - พระสิทธิมงคลคำแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 92 ศีลทุกหลาย คุณธรรมเหล่าใดเหล่านั้น, คุณธรรมเหล่านั้น ทั้งหมด มีความไม่ประมาทเป็นรากเหง้า มีความ…
บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของความไม่ประมาทในพระพุทธศาสนาและการที่เป็นรากฐานของคุณธรรมทั้งหลาย พระนิพพานเป็นสภาวะที่ไม่แก่ไม่ตายจึงเรียกได้ว่าอมตะ และความไม่ประมาทนั้นเป็นเครื่องมือในการบรรลุถึงสภาวะด
ความประมาทและการไม่ประมาท
95
ความประมาทและการไม่ประมาท
ประโยค - พระอิทธปฏิฆาถุภัทร คบภ ๒ - หน้าที่ 93 เหตุนี้ ความประมาท จึงชื่อว่าเป็นทางแห่งมิจฉา คือย่อมนำเข้า ความตาย บทพระคาถาว่า อุปมุตตา น มินิ…
บทความนี้กล่าวถึงความประมาทว่าเป็นทางแห่งมิจฉา ส่งผลให้สู่ความตาย และให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเจริญอุปบ่มลักษณะที่จะช่วยให้เข้าใจทางมรรคและผล อธิบายความแตกต่างระหว่างผู้ประมาทกับผู้ไม่ประมาท รวมถึงพระคาถ
การแผ่ลอออกจากวัฏฏะและความไม่ประมาณในพระธรรมปิฎก
96
การแผ่ลอออกจากวัฏฏะและความไม่ประมาณในพระธรรมปิฎก
ประโยค-พระธรรมปิฎกถามแปล ภาค ๒ หน้าที่ 94 ย่อมไม่เกิดขึ้นแก่สัตว์เหล่านั้น แม้ผู้เป็นบรรพชีพ ดั่งจิตดวงหนึ่งไม่เกิดขึ้นแก่สัตว์ที่ตายแล้วน…
บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการแผ่ลอออกจากวัฏฏะในหลักธรรมของพระพุทธ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการประมาณและไม่ประมาณในการพัฒนาปัญญาของบุคคล บอกถึงการต่างระหว่างผู้ที่มีความประมาณว่าเป็นเหมือนคนตาย และผู้ที่ไม่มีควา
พระอิฐมปัถวัฏฐกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 97
99
พระอิฐมปัถวัฏฐกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 97
ประโยค - พระอิฐมปัถวัฏฐกถา ภาค ๒ - หน้าที่ 97 ๒. เรื่องกามฉปาฏิ [๑๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระราชฐาน ทรงปรารถนาศึกษา ช…
บทนี้กล่าวถึงการศึกษาภายใต้พระโชติอย่างมีสติ โดยเล่าถึงโรคภัยที่เกิดขึ้นในบ้านเศรษฐี และการหลีกหนีของคนในครอบครัว เพื่อหลีกเลี่ยงภัย พวกเขากลับมายังบ้านเดิมหลังจาก 10 ปี ซึ่งไม่มีใครจำพวกเขาได้เนื่องจ
พระจันทร์ถูกฉีกแผ่น ภาค ๒ - หน้าที่ 98
100
พระจันทร์ถูกฉีกแผ่น ภาค ๒ - หน้าที่ 98
ประโยค- พระจันทร์ถูกฉีกแผ่น ภาค ๒ - หน้าที่ 98 เป็นเด็ก กลับมาในกาลมีผมและหนวดขึ้นจริง. เขาไปสู่ที่ฝั่งทรัพย์ ด้วยสามารถแห่งเครื่องหมายอัคนารดา…
ในหน้าที่ 98 ของพระจันทร์ถูกฉีกแผ่น ภาค ๒ มีการนำเสนอเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่กลับมามีรูปลักษณ์ที่แตกต่าง ขณะท…
พระธีรมปัทโจถูกกวาแปล ภาค ๒ - หน้า 101
103
พระธีรมปัทโจถูกกวาแปล ภาค ๒ - หน้า 101
ประโยค๒ - พระธีรมปัทโจถูกกวาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 101 ดัมในราชสกุล ได้ให้แก่กุ่มมโสกผู้มาจากป่า ครั้นทราบ (ว่า) เขาบริโภคแล้ว ถึงความเป็นผู้มิจฉาบง …
บทที่นำเสนอเกี่ยวกับการใช้ชีวิตของตัวละครในเรือนที่เกิดการพูดคุยและการตั้งคำถามเกี่ยวกับความเป็นมิตรในชุมชน สะท้อนความซับซ้อนในความสัมพันธ์ระหว่างนายจ่าและกุ่มมโสก โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่มีปัญหาและความ
ประโยค๒ - พระอรหันต์ถูกอปลแก้ภาค ๒ - หน้าที่ 102
104
ประโยค๒ - พระอรหันต์ถูกอปลแก้ภาค ๒ - หน้าที่ 102
ประโยค๒ - พระอรหันต์ถูกอปลแก้ภาค ๒ - หน้าที่ 102 เขาลูกนี้ได้ ก็คืพูดว่า "ฉันจะทำอะไรได้ ? บัดนี้ จักไปไหนได้ ? ฉันเป็นผู้ถูกกลาวแกทำไมให้เป็นเจ…
เรื่องเล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระอรหันต์และนางสมม ที่แสดงถึงความรักและการสนับสนุนในครอบครัว โดยมีการสื่อสารที่แสดงถึงการดูแลและความห่วงใยระหว่างตัวละคร การที่นางสมมเข้าไปช่วยเหลือกิจและทำให้เขารู้สึ
พระธัมม์ปัทธภาค ๒: เรื่องราวของบุณฑิมาและญาณุโสก
106
พระธัมม์ปัทธภาค ๒: เรื่องราวของบุณฑิมาและญาณุโสก
ประโยค๒ - พระธัมม์ปัทธถูกถ่ายทอดไว้ภาค ๒ - หน้าที่ 104 แม่อีก นางกสิส่งหาปลามาแม่เหล่านี้ไป (ถวาย) แดพระราชา, โดยมากล่วงไป ๒-๓ วัน ก็ส่งข่าวไป (ถวาย) …
กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในภาค ๒ ของพระธัมม์ปัทธ เมื่อบุณฑิมาได้รับคำสั่งจากพระราชาให้ไปตามหาญาณุโสก ผู้ไม่ต้องการไป ตามเรื่องราวที่ต้องเผชิญหน้าและการโต้ตอบของนางกสิส่งที่มาช่วยในการตามหาบุคคลนั้น
พระบรมโพธิสมภาร - ภาค 2 - หน้าที่ 105
107
พระบรมโพธิสมภาร - ภาค 2 - หน้าที่ 105
ประโยค - พระบรมโพธิสมภาร- ภาค 2- หน้าที่ 105 "เจ้าหรือ ? ชื่อภูโมสก." ภูโมสก. ข้แต่สมติทิพ พระเจ้าข้า. พระราชา. เพราะเหตุไร เจ้าจงปิดทรัพย์เ…
บทสนทนาระหว่างพระราชาและภูโมสกในเรื่องการดูแลทรัพย์สิน และสถานการณ์ที่ภูโมสกต้องพึ่งพาแหล่งอื่น สะท้อนถึงปัญหาสังคมในยุคนั้น เมื่อพระราชาทรงสั่งให้ภูโมสกเฉลยเกี่ยวกับทรัพย์และเหตุผลที่ทำให้เขาต้องรับจ
พระจุฬาเทพถูกฉายแวว ภาค 2 - หน้าที่ 107
109
พระจุฬาเทพถูกฉายแวว ภาค 2 - หน้าที่ 107
ประโยค2 - พระจุฬาเทพถูกฉายแวว ภาค 2 - หน้าที่ 107 ในตำแหน่งเศรษฐี (ใช่แต่เท่านั้น) หมอฉันยังให้ดูรึแก่เขาด้วย ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ คนมีปัญญาเห็…
ในบทนี้ พระศาสดาได้สอนเกี่ยวกับความสำคัญของการมีชีวิตด้วยธรรมและการทำดี เพื่อความสุขทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า โดยชี้ให้เห็นว่าการมีความเพียรและการทำงานที่บริสุทธิ์จะนำมาซึ่งการเจริญเติบโตทางจิตใจและชีว
พระธรรมหัตถุถูกอปเปลีย ภาค 2 - หน้าที่ 108
110
พระธรรมหัตถุถูกอปเปลีย ภาค 2 - หน้าที่ 108
ประโยค - พระธรรมหัตถุถูกอปเปลีย ภาค 2 - หน้าที่ 108 บทว่า สฏิโต คือ สมุรณ์ด้วยสติ. บทว่า สุจิสมุตะ คือ ประกอบด้วยการงานทั้งหลาย มี การงานทางกายเป…
เนื้อหาผ่านการวิเคราะห์แนวคิดเกี่ยวกับการกระทำที่มีความสำคัญต่อชีวิต โดยเฉพาะในกรอบของการเป็นผู้ทำงานที่ดี มีจริยธรรม ซึ่งสอนให้เราตระหนักถึงผลที่ตามมาจากการกระทำต่าง ๆ และความสำคัญของการมีสติในการดำเ
พระจุฬปินถกะ - เรื่องราวจากพระธัมมปทุต
112
พระจุฬปินถกะ - เรื่องราวจากพระธัมมปทุต
ประโยค๒ - พระธัมมปทุตถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 110 ๑๓. เรื่องพระจุฬปินถกะ [๑๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวุ้ง ทรงปรารถพระกร…
พระจุฬปินถกะเป็นหนึ่งในเรื่องราวที่สอดแทรกคำเทศนาอันลึกซึ้งของพระศาสดา ที่ทรงถ่ายทอดผ่านการสอน โดยเฉพาะในบทบาทของเศรษฐีและทาสในพระนครราดกุ้งท์ เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของตัวละครและการกระทำท
พระรำบปลุซุกแปล ภาค 2 - หน้าที่ 111
113
พระรำบปลุซุกแปล ภาค 2 - หน้าที่ 111
ประโยค - พระรำบปลุซุกแปล ภาค 2 - หน้าที่ 111 นางอัศยความที่กรรแง่เติมนี้ จึงปรึกษากับสามีนั้นว่า "กรรมของฉันถึงความแก่เต็มที่แล้ว, ธรรมด…
เรื่องราวเกี่ยวกับนางอัศยาที่ปรึกษากับสามีเกี่ยวกับการไปสู่เรือนแห่งลูก ซึ่งทั้งคู่มีความวิตกเกี่ยวกับกรรมและอนาคตของชีวิต พวกเขาตัดสินใจที่จะกลับไปแทนที่จะเดินทางต่อไป และมีการตั้งชื่อเด็กที่เกิดในระ
พระธัมปทัตถุภคองแปล ภาค ๒
114
พระธัมปทัตถุภคองแปล ภาค ๒
ประโยค๒ - พระธัมปทัตถุภคองแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 112 พึงให้พิสดาร โดยยิ่งอ่อนมีในก่อนนั้นแล [ตั้งชื่อเด็กทั้ง ๒] เพราะเด็กมันก็ดีดในหนทาง มารคาบดำก็…
ในเนื้อหานี้ประกอบไปด้วยการตั้งชื่อเด็กชายสองคนที่ชื่อมหาปันอกและจูฟันอก แม่ของเด็กทั้งสองได้พูดถึงญาติของตนว่ามีอยู่ในนครราชคฤห์ ในระหว่างการพูดคุย เด็กที่ชื่อมหาปันอกได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับญาติของตน ว
พระธัมมปทีปฐภาค ๒: วิหารและภิกษุ
122
พระธัมมปทีปฐภาค ๒: วิหารและภิกษุ
ประโยค๒ - พระธัมมปทีปฐถูกแปลภาค ๒ - หน้าที่ 120 บุรุษไปด้วยสังกะว่า "พนาย ถ้าคะนัน เธอนงไป จงรู้จักภูมิใน วิหารมี หรือไม่มี." [พระอุฟฟินติยมน…
ในบทนี้ พระอุฟฟินคิดเกี่ยวกับการมีอยู่ของภิกษุในวิหารเมื่อพี่ชายบอกว่าไม่มีภิกษุ เขาจึงประกาศความจริงที่มีว่าภิกษุมีในวิหาร โดยการนิรมิตให้เห็นภิกษุต่างรูปที่นั่งอยู่ ทั้งนี้ เมื่อบุรุษเห็นจึงกลับไปบอ
ประโยค๒ - พระธัมมปทุ่งถูกแปล ภาค ๒
125
ประโยค๒ - พระธัมมปทุ่งถูกแปล ภาค ๒
ประโยค๒ - พระธัมมปทุ่งถูกแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 123 สงมักที่จะสนทนา นั่งเงียบ [ทรงร่ำทีถึงอาการของภิกษุบริษัท] พระศาสดา ทรงพิจารณาดูบริษัทด้วยพระท…
ในเนื้อหานี้ พระศาสดาได้ทรงพิจารณาความงามของบริษัทภิกษุ โดยมีการพูดคุยเกี่ยวกับธรรมเนียมในการหยิบยกเรื่องขึ้นมาและการให้ความเคารพร้อยพุทธธาระ ภิกษุทั้งหลายได้รับการเรียกให้มานั่งและถามถึงความคิดและเสี
พระจิ้มมปทุติยากา: บทที่เกี่ยวกับพระเจ้าพราธสี
127
พระจิ้มมปทุติยากา: บทที่เกี่ยวกับพระเจ้าพราธสี
ประโยค๙ - พระจิ้มมปทุติยากาแปล ภาษา ๒ - หน้าที่ 125 เลื่องชีเกิด แต่เพื่อประโยชน์จะไม่ไหม่มนค์เลื่อนไป เธอพึงทำการ สายยามนี้นั้นเป็นนิจย" ดังแล้ว …
ในเนื้อหานี้ พระเจ้าพราธสีได้ทรงพิจารณาเกี่ยวกับกรรมที่เป็นผลกระทบต่อชาวเมืองและการดำรงชีวิตตามธรรม การตรึกตรองถึงสถานการณ์ต่าง ๆ ที่มีความสำคัญต่อการเป็นอยู่ของประชาชน โดยเฉพาะบรรดาผู้บริโภคอาหารในสั
การประชุมระหว่างพระราชาและเสนาบดี
129
การประชุมระหว่างพระราชาและเสนาบดี
ประโยค๑ - พระึมปั้รฐูถุถูกอับเละภา๒ - หน้าที่ 127 มานพว. พระเจ้าข้า พระอาชญาไม่พ้นเกลา ๆ พระราชา. ให้ศิลแเก้นบ้างเถิด. มานพว. คีะ พระเจ้าข้า ขอพร…
ในบทนี้ มีการสนทนาระหว่างพระราชากับมานพเกี่ยวกับการจัดเตรียมกิจกรรมสำคัญ โดยพระราชาได้เสด็จเข้าไปเรียนรู้เกี่ยวกับการจัดการธุระสำคัญ และมีการยกตัวอย่างการจัดงานแต่งพระมัสสุขในหลวง ซึ่งเสนาบดีมีแผนที่จ