พระธัมมปทีปฐภาค ๒: วิหารและภิกษุ : หน้า 122/243

ประโยค๒ - พระธัมมปทีปฐถูกแปลภาค ๒ - หน้าที่ 120 บุรุษไปด้วยสังกะว่า "พนาย ถ้าคะนัน เธอนงไป จงรู้จักภูมิใน วิหารมี หรือไม่มี." [พระอุฟฟินติยมนิตตคนเป็นภูมิคุ้มรูป] ในขณะนั้น พระอุฟฟินาถ คิดว่า "พี่ชายของเราพูดว่า ภิกษุในวิหารไม่มี; เราจักประกาศความที่ภิกษุในวิหารมีแก่ท่าน (พี่ชาย) ดังนี้แล้ว จึง (นิรมิต) ให้อ้อมว่านทั้งสิ้นด้วยภิกษุ ทั้งนั้น ภิกษุมาพยิ้มอรี, บางพากอีริ, บางพากทำการ สายหยาด; นิรมิตภิกษุพื้นรูป ไม่เหมือนกันและกันอย่างนี้." บุรุษนั้น เห็นภิกษุเป็นอนามในวิหาร จึงกลับมาบอกแก่ หมอชีวว่า "คุณหมออธิรับ อัมพวันทั้งสิ้นเต็มด้วยภิกษุ ทั่งหลาย." พระธรรมสังฆาดกว่ากว่า "ฝ่ายพระเดะ ชื่่อว่าฤๅปณฑก นิรมิตตน พันครั้ง(เป็นภิกษุพันรูป) ในอัมพวันนั้นแล แล้วนั่นในอัมพวันนั้นนิรัมย์ จนกว่าเขาจะบอก เวลา." ลำดับนั้น พระศาศดา ตรัสะบุรุษนั้นว่า "เธอกไปวิหาร บอกว่า "พระศาสตรับส่งหาพระอุฟฟินณ" เมื่ออธิรับนั้นไปบอกตามรับสั่งแล้ว (ทั้ง) พันปกก็ขนาว่า "ข้าพเจ๋ออุฟฟินณ, ข้าเจ้ชื่ออุฟฟินณ." บุรุษนั้น กลับไปกราบทูลอีกว่า "พระเจ้าข้า ได้ยินว่า ภิกษุ