ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค2 - พระจุฬาเทพถูกฉายแวว ภาค 2 - หน้าที่ 107
ในตำแหน่งเศรษฐี (ใช่แต่เท่านั้น) หมอฉันยังให้ดูรึแก่เขาด้วย
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ คนมีปัญญาเห็นปานนี้ หมอฉันไม่เคยเห็น."
[คุณธรรมเป็นเหตุเจริญแห่งสุข]
พระศาสดา ทรงสดับเรื่องนั้นแล้ว ตรัสว่า "มหานพิธี
ชีวิตของบุคคลผู้เป็นอยู่เช่นนั้น ชื่อว่า เป็นอยู่ประกอบด้วยธรรม;
กิริยา มีกรรมของโจรเป็นต้น ย่อมเบียดเบียนบีบคั้น (ผู้ทำ)
ในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า ชื่อว่าความสุข คันมีกรรมนี้เป็นเหตุ
ก็ไม่มุ่งจะทำรับจ้างดีดี ทำบุญทำดี เลี้ยงชีวิตในกลาง
เสื้อผ้าพัทยั้นแล ชื่อว่าชีวิตประกอบด้วยธรรม องความเป็นใหญ่
ย่อมเจริญขึ้นอย่างเดียว แก่บุคผู้พร้อมด้วยความเพียร บริบูรณ์
ด้วยสติ มีการงานบริสุทธิ์ทางธรรมหลาย มีคามและวาวเป็นต้น
มิได้ใคร่ครวญดูขอปัญญาแล้วจึงทำ ผู้สำรวมใครวาทร มีภัย
(ทวาร)เป็นต้น เลี้ยงชีวิตอยู่โดยธรรม ตั้งอยู่บนไม่เห็นห่างสติ
เห็นปานนั้น" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า
"หยดยอมนเจริญโดยยิ่ง แก่คุณผู้มีความยินดี มี
สัตย์ มีการงานสะอาด มีปฏิใครครวญแล้วจึงทำ
สำรวมแล้ว เลี้ยงชีพโดยธรรม และไม่
ประมาท."
[แก้วรถ]
บรรดาเทพเหล่านี้ ว่า อูฐานวโต คือ ผู้มีความเพียร
เป็นเหตุูถูกขึ้น.