ข้อความต้นฉบับในหน้า
Here is the extracted text from the image:
ประโยค๑ - พระบิษมาปฏิรูปกจาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 90
เราร้อนในนรกล." พระเณรนี้ อาศัยความเอ็นดู จึงได้ยบกะเช้า เครื่องประดับนั้นให้แก่บง. เพราะผลอันไหลออกแห่งกรรมมัน นาง จึ่งเป็นคนรับใช้ของคนเหล่าอื่น.
[พระศาดาเสด็จมาแสดงธรรมที่ธรรมนา]
รุ่งขึ้นวันหนึ่ง ภิกษุหลายหลาย สนทนากันในโรงธรรมว่า "หญิง ๕๐๐ มีพระนางสามาวดีเป็นประมุข ถูกไฟไหม้แล้วในตานหนัก, พวก ฤทธิ์ของพระนางมาดันทึบ ถูกดูดไฟอันมีไฟฟ้าเป็นเชื้อไว้เบื้องบนแล้ว ทำลายด้วยไคลเหล็ก, พระนางมาดันทึบ ถูกทอดด้วยน้ำมันเดือด พล่าน, ในคนเหล่านั้น ใครหนอแกล ? ชื่ออาเป็นอยู่, ใคร ? เชื่อว่า ตายแล้ว."
พระศาดา เสด็จมาทรัสถามว่า "หญิงทั้งหลาย บัดนี้ เธอทั้งหลายยังประคบคั่งด้วยอะไรหรือไง ?" เมื่อพวกภิกษุนันนั้น กราบดูว่า "ด้วยเรื่องชื่ออชื่อ" ดังนี้แล้ว จึงรีบกล่าวว่า "หญิงทั้งหลาย คนเหล่าใดเหล่าหนึ่ง ประมาณแล้ว, คนเหล่านั้น แม้เป็นอยู่ตั้ง๓๐๐ ปี ก็ชื่อว่า ตายแล้วแท้: คนเหล่าใด ไม่ประมาณแล้ว, คนเหล่านั้น แม้ตายแล้ว ก็ชื่อยังคงเป็นอยู่, เพราะฉะนั้น พระนางมาดันทึบ จะเป็นอยู่ก็การณ์ ตายแล้วก็กล่าวว่า ตายแล้วก็เดียว หญิง ๕๐๐ มีพระนางสามาวดีเป็นประมุข แม้ตายแล้ว ก็ชื่อว่าเป็นอยู่นั่นเที่ยว; ภิกษุหลายหลาย เพราะว่าสู้ไม่ประมาณแล้ว ชื่อว่า ย่อมไม่ตาย; ดังนี้แล้ว ได้อธิษฐานพระกาจล่านี้ว่า