ชีวิตของแม่ยวน: แรงบันดาลใจจากกฎแห่งกรรม : หน้า 30/49

กำพร้าตั้งแต่อายุ 6-7 ขวบ ขาดพ่อเมื่ออายุ 26 ปี อยู่ใน แวดวงของคนดื่มเหล้า และต้องประคบประหงมดูแลคนป่วย ด้วยโรคร้ายแรงที่เกิดจากสุรา ถึงแม้ว่าญาติผู้ใหญ่จะไม่เหลียว แล เธอก็ไม่ท้อแท้ มุ่งหน้าหาสมบัติสะสมแก้วแหวนเงินทอง จนสามารถเอาทองคำที่สะสมไว้หนัก 30 บาท มาร่วมหล่อ รูปเหมือนพระมงคลเทพมุนีได้ ต่อมาเธอแต่งงานแล้วแท้งลูก 3 เดือนในครรภ์ ทว่าพยอมไม่รู้สึกเสียใจเพราะคิดว่าลูกเป็น ภาระเลี้ยงดู จึงหมดห่วง และตั้งใจไม่ให้ตั้งครรภ์อีกอย่างเด็ด ขาด ถึงจะไม่มีลูก แต่เธอกลับรักลูกสาว 2 คนของพี่ชาย เหมือนลูกแท้ๆ ถึงกับขอมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม อาหลาน ทั้งสามอยู่ด้วยกันและผูกพันกันมาก ที่น่าแปลกอยู่อย่างหนึ่งคือ ถึงแม้ว่าจะไม่มีคนเมาในบ้าน คือพ่อและพี่ชายแล้วก็ตาม เธอกลับต้องเจอคนขี้เมาตามถนน เหมือนมีกรรมตามมาผจญ ทั้ง ๆ ที่ขับรถด้วยความระมัดระวัง เธอเคยมีเรื่องกับคนขี่รถมอเตอร์ไซค์และคนขับรถกระบะ มี ทั้งเพิ่งสร้างเมาและเมามากขับขี่ปาดหน้าถึง 3 ครั้ง ทำให้ต้อง เสียเวลาเสียเงินค่าซ่อมรถ บางครั้งถูกคนขับรถที่เมามายาว่า หาว่าเธอเป็นใจกับตำรวจไปเสียนี่ บางทีนายจ้างของคู่กรณี มาช่วยเจรจาด้วยสีหน้าดวงตาแดงก่ำไม่แพ้ลูกน้องขี้เหล้า ชีวิตของแม่ยวน พอสตางค์ ทวิช รุ่งโรจน์ และพยอม ทาหาวงษ์ แตกต่างกันไปตามอานุภาพของกฎแห่งกรรมที่แต่ ละคนทำมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ถึงแม้จะได้ชื่อว่าเป็นพ่อ แม่ลูกกัน แต่ผู้ให้กำเนิดและทายาทที่แท้จริงของทุกคนก็คือ กรรมนั่นเอง แมยวนทํากรรมอันใดมา จึงมีชีวิตลำบากเหนื่อยยากแสน สาหัส ต้องกินข้าวจากกะลามะพร้าว และไม่มีเงินทำศพทั้งๆ ที่เกิดในตระกูลที่มีฐานะดี ก่อนตายเหตุใดแม่ยวนจึงแลบลิ้น บอยๆ บ่นอยากกินของเซ่นไหว้ ตายแล้วแม่ยวนไปไหน ได้ รับบุญที่ลูกๆ อุทิศให้หรือไม่? คำถามข้างต้นนี้คุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันตอบอย่างละเอียดว่า ฝันในฝัน: บุพกรรม และคติของ แม่ยวน รุ่งโรจน์ ก่อนตายแม่ยวนไข้ขึ้นสูง พูดเพ้อ ซึ่งไม่ใช่อาการของคน ผีเข้า แต่เป็นกรรมนิมิตคือ ก่อนที่จะมาเกิด แม่ยวนเป็น กายสัมภเวสีท่องเที่ยวเร่ร่อนหาที่เกิดไปเรื่อย อดๆ อยากๆ ต้องกินเครื่องเซ่นที่เขาวางไว้เซ่นไหว้ตามที่ต่างๆ เพราะว่าแม่ ยวนในชาตินั้นไม่ค่อยได้ทำทาน จึงแลบลิ้นก่อนตายเพราะ 50 case study 51 กฏแห่งกรรม