การทำบุญและเรื่องราวของแม่ครัวไทยในอเมริกา : หน้า 36/49

ไม่มีลิ้นของคนชาติไหนอีกแล้วที่จะผจญภัยรสชาติ อาหารรอบโลกไดเก่งเท่าลิ้นของคนอเมริกัน เพราะ นิสัยรักการเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ และคนทั่วโลก อพยพเข้าไปอยู่ในอเมริกา พร้อมเอาอาหารประจำ ชาติเข้าไปด้วย ประสาทรับรสของคนอเมริกันจึง ไวต่อความอร่อยเป็นพิเศษ ครัวไทยจึงผุดขึ้นทั่ว สหรัฐอเมริกาเพราะรสอาหารไทยโดนใจคนอเมริกัน จนถึงขั้นคลั่งไคล้ ขนาดพริกขี้หนูสีแดงสดยัง กล้าเคี้ยวไม่กลัวเผ็ด วรรณา เบิร์กเลย์ แม่ครัวไทยนิสัยดี ที่ฝรั่งเจ้าของร้าน อาหารไทยในซีแอตเติล รัฐวอชิงตัน ไม่อยากให้เธอลาพักนาน เพราะประสบการณ์ชีวิตในครัวรวม 16 ปีของเธอ รับประกัน ว่าอาหารทุกจานที่ผ่านมือวรรณาจะต้องถูกปากคนอเมริกันทุก อย่าง ทั้งเร็ว สะอาด และอร่อย แต่วรรณาไม่ได้ไปทํางานหลายเดือนแล้วเพราะอยู่ๆ ปาก ของเธอเบี้ยวโดยไม่มีสาเหตุ เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ.2545 โดยเริ่มจากปวดหัวตัวร้อนวูบวาบ แก้มข้างซ้ายไม่มีความรู้สึก ปากเบี้ยวไปทางแก้มขวา เพื่อนๆ ในครัวล้อว่า สงสัยชอบ คนทำบุญ ปากเลยเบี้ยว ชีวิตของวรรณาคือการทำบุญทั้ง ผ้าป่า ทอดกฐิน สร้างมหาธรรมกายเจดีย์ พระธรรมกาย ประจําตัว ลานธรรม มหาวิหาร ฯลฯ แล้วแต่ทางเมืองไทย จะบอกไป ทำบุญคนเดียวไม่พอ ยังชวนเพื่อนๆ ในครัวที่ ชอบดื่มเหล้าเบียร์เป็นประจำให้ทำด้วย “อีกแล้วๆ” เสียงบ่น แต่ก็ควักเงินร่วมด้วยนิดหน่อย แม้จะโดนล้อว่าปากเบี้ยวเพราะ ชวนคนทำบุญ เธอกลับไม่โกรธ คิดว่าถ้าไม่ทำบุญอาจตาย ไปแล้วก็ได้ มันเป็นวิบากกรรมที่ตามเรามาทันแต่ไม่รู้ว่าอะไร พลางหาหมอแผนปัจจุบันไปด้วย ในใจนึกว่าหายแล้วจะชวน คนทำบุญอีก และคอยเตือนเพื่อนๆ คนไทยในครัวไม่ให้ดื่ม เหล้าเบียร์ เวลาเธอไม่อยู่พวกเขาบอกว่าคิดถึง และถ้าเธออยู่ พวกเขาก็จะดื่มน้อยลงด้วยความเกรงใจ ภายใน 1 เดือนต่อมา อาการต่างๆ หายไป ปากไม่ เบี้ยว หน้าตาดีเหมือนปกติ แต่กลับมาเป็นใหม่ในวันที่ 13 เมษายน พ.ศ.2546 คราวนี้สลับจากแก้มขวามาเป็นแก้มซ้าย 60 case study 61 กฏแห่งกรรม “ปากเบี้ยว - เหนื่อยกาย”