ข้อความต้นฉบับในหน้า
สัมภาษณ์
จิณณะกานต์ แก้วโอภาส
มารดาของ ณัฐกร แก้วโอภาส จังหวัดสมุทรปราการ
ตอนแรกที่คุณครูไม่ใหญ่บอกว่า ลูกชายตายเพราะกรรม
ตกปลา ยังคิดแย้งในใจ เพราะไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาตกปลา
เขาเคยมาขอเงินไปซื้อเบ็ด แต่แม่ไม่ให้เพราะไม่อยากสนับ
สนุนให้เขาทำบาป มารู้ทีหลังว่า เขาไปขอญาติผู้ใหญ่ซื้อเบ็ด
และตกปลาจริง แต่คิดว่าไม่ได้ทำบ่อย ภายหลังเขาหันมา
เลี้ยงปลาแทน
กรรมอีกอย่างหนึ่งคือวจีกรรม ปกติเวลาอยู่ที่บ้าน เขา
เป็นคนที่พูดกับแม่ไพเราะ ไม่เคยได้ยินเขาสบถสาบาน แต่
เพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวคืนสุดท้ายด้วยกันบอกว่า ทุกคนเคยสาบาน
ตั้งแต่อยู่ชั้น ป.6 ว่า ถ้าใครไม่รักษาความเป็นเพื่อนไว้ และ
เกี่ยวข้องกับยาเสพติดขอให้มีอันเป็นไป พอรู้แล้วขนลุก ใน
กลุ่มนี้ตายไป 2 คนแล้วในปีเดียวกัน ลูกชายตายต้นปี เพื่อน
ตายปลายปีคนหนึ่ง ที่เหลือในกลุ่มพอรู้ว่า 2 คนนี้ตายเพราะ
คำสาบาน รู้สึกกลัวและถามว่าจะทำอย่างไรดี ดิฉันได้แนะนำ
ให้เข้าวัดและอย่าดื่มเหล้า เพราะเหล้าเป็นยาเสพติดด้วย
เรื่องของลูกชายเป็นตัวอย่างเรื่องการใช้คำพูดว่า การพูด
84
case study
อะไรแม้เล็กน้อยก็ต้องระวัง เพราะมันมีผลถึงชีวิตได้ ทำให้
คนไม่กล้าพูดตามใจชอบ เวลาพูดจะระมัดระวังยิ่งขึ้น ทำให้
รู้สึกซาบซึ้งใจคุณครูไม่ใหญ่มากที่กรุณาเล่าเรื่องของลูกชายให้
ฟัง
ท่านมีเมตตากับทุกคนโดยไม่เลือกว่าใครรวยใครจน ต้อง
การให้เราทำความดี และศึกษากฎแห่งกรรม จะได้ไม่ต้องไป
รับผลกรรมทุกข์ทรมานในภายหลัง นับเป็นพระคุณอย่างสูง
ยิ่ง
85
กฏแห่งกรรม
ตายข้างถนน"