ข้อความต้นฉบับในหน้า
สัมภาษณ์
วรรณา เบิร์กเลย์ Seattle, Washington, U.S.A.
ดิฉันเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม เพราะพ่อแม่สอนมาตั้งแต่
เด็ก และยิ่งเชื่อมากขึ้นเมื่อได้เจอกับตัวเอง คำสอนของคุณ
ครูไม่ใหญ่ ทำให้ดิฉันอดทนได้มากขึ้น เพราะคิดว่าสิ่งที่ตัว
กำลังเจออยู่นี้คือ ผลของกรรมที่เราเคยทำมา จะได้แก้ไขให้
ดีขึ้น ทุกวันนี้สามีป่วย หัวเข่าข้างซ้ายบวมลุกขึ้นไม่ได้ ต้อง
คอยพยุงเขาไว้ให้เขาลุกขึ้นนั่ง ตัวเขาก็ใหญ่ ทำให้ปากเรา
เบี้ยวเข้าไปอีก เวลาเราทำอะไรไม่ทัน เขาจะไม่พอใจ เขาจะ
บนดาวาต่างๆ นานา แต่คุณครูไม่ใหญ่สอนให้อดทนและ
พูดเพราะๆ กับเทพบุตรข้างกาย ดิฉันจึงต้องทำใจเย็นๆ
พูดดีกับเขาว่าให้ Relax ให้นั่งสมาธิ ให้คิดแต่ด้านดี อย่า
หงุดหงิด รักษาอารมณ์ให้ดี อย่าให้ใจหมอง เพราะมันไม่ทำ
ให้ดีขึ้นมาได้ เขาได้ฟังแล้วเอามือมาจับ พูดว่า โอเค เธอ
เหมือน Angel ใน Heaven มาช่วย ฉันไม่เคยเจอผู้หญิงดี
อย่างนี้มาก่อนเลย และเขารับปากว่าจะนั่งสมาธิมากขึ้น
ดิฉันต้องทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เขา ทั้งทำความสะอาดให้เขา
บนเตียง แล้วก็คิดว่า นี่เรากำลังชดใช้กรรมที่เราเคยทำกับ
พี่เลี้ยงที่เราเคยตบปากและใช้งานเขามากในอดีตชาติแน่ๆ ชาติ
68
case study
นี้เราจึงต้องมาเป็นเหมือนคนรับใช้ แต่เขาไม่กล้าตบปาก ได้
แต่เงื้อมือ เพราะที่นี่กฎหมายลงโทษแรง ดิฉันเคยโดนตบปาก
มาแล้วตอนเด็กๆ มันแรงมากจนแก้วหูสะเทือน คิดว่าได้ใช้
กรรมตรงนั้นแล้ว สามีเองคงเคยเป็นพี่เลี้ยงเก่าของเรามาก่อน
เพราะเขารักดิฉันมาก ทั้งหวงทั้งห่วงเหมือนพี่เลี้ยงในชาติก่อน
เวลาสบายดี เห็นดิฉันทำอะไร เช่น ทำอาหารในครัว เขาจะ
เข้ามาทำเอง จะไม่ให้เราทำอะไรเลย ตอนนี้จึงยอมอดทนเพื่อ
ใช้หนี้กรรมนี้ให้มันหมดไป และนั่งสมาธิให้ได้วันละ 3-5
ชั่วโมงทุกวัน เดินไปมาระหว่างห้องนอนกับห้องนั่ง คิดแล้ว
วันละหลายไมล์เพราะเขาคอยเรียกอยู่เสมอ
ตอนนี้เป็นเวลาที่ดิฉันอยากนั่งสมาธิ ก่อนหน้านี้ก็ทำ
หน้าที่กัลยาณมิตร ขับรถขึ้นเขาไปบอกบุญตามบ้านต่างๆ ใน
ซีแอตเติล นึกแล้วปลื้มปีติใจ ช่วงที่ทำงานในร้านอาหาร มือ
ผัดไปใจจะนึกถึงองค์พระตลอด แม้จะยุ่งมากขนาดไหน ก็
จะนึกถึงองค์พระให้ได้
ธรรมะของครูไม่ใหญ่ ทำให้ดิฉันเชื่อกฎแห่งกรรมมาก
ขึ้น ไม่มีใครอีกแล้วที่จะสอนเราได้อย่างนี้
69
กฏแห่งกรรม