ความรักและการสูญเสีย: เรื่องเล่าของณัฐกร : หน้า 46/49

ได้หลับอย่างเขา.... พอนึกถึงแม่ เขาก็ไปอยู่ตรงหน้าแม่... แม่กำลังอยู่กับเจ้านายและเพื่อนร่วมงานในที่ทำงาน ทุก คนให้กำลังใจแม่ว่าไม่มีเขาอยู่ในรถคันนั้นหรอก เป็นไปไม่ได้ ที่เขาจะประสบอุบัติเหตุ เมื่อโทรทัศน์ประกาศรายชื่อผู้เสียชีวิต ไม่มีชื่อของเขา ท่าทางแม่โล่งใจอย่างเห็นได้ชัด ต่อมาเจ้าหน้าที่ ระบุศพเขาได้ถูกต้อง เพราะเขาใส่เสื้อฟอร์มสีน้ำเงินของเพื่อน อีกคนหนึ่ง เนื่องจากเสื้อของเขาเองขาด จึงทำให้เจ้าหน้าที่ สับสนในตอนแรก แถมกระเป๋าเดินทางของเขาอยู่ในรถคัน แรกด้วย แม่ยังไม่รู้ว่าเขาตายแล้ว เพราะเพื่อนๆ ช่วยกัน ปกปิดกันอย่างสุดความสามารถ เมื่อโรงพยาบาลตามให้ไปดูผู้บาดเจ็บ แม่นั่งสงบนิ่งใน รถตลอดทางเหมือนทำสมาธิให้ลูก พอพยาบาลเห็นคณะนี้ไป ถึงจึง รีบเดินออกมาถามว่า “แม่ของณัฐกรมาแล้วหรือ?” แม่ร้องไห้โฮทันที และเป็นลมสลบแล้วสลบอีกเมื่อเห็นร่าง ไร้วิญญาณของลูกชายสุดที่รัก ขณะที่เดินออกมาหน้าโรงพยาบาล แม่พยายามระงับใจ ให้เป็นปกติ กลุ่มนักข่าวทุกฉบับทุกช่องตรงเข้ามาสัมภาษณ์แม่ แม่ตอบนักข่าวว่าแม่เข้าวัดปฏิบัติธรรมมาก่อน รู้ว่าการร้องไห้ ถึงคนตายไม่ดี มีผลต่อการเดินทางไปปรโลก แต่ที่ร้องไห้ ก็เพราะนึกถึงความดีของลูกชายที่เคยบวชให้แม่ ตั้งใจเรียน และทำงานเพื่อแม่และน้องและไม่เคยทำให้แม่สะเทือนใจเลย ศพของณัฐกรตั้งที่วัดมงคลนิมิตรกับเพื่อนๆ ที่เสียชีวิต ด้วยกัน คนมางานศพล้นหลามเพราะดูข่าวแม่ให้สัมภาษณ์ ทางโทรทัศน์ แม้แต่เพื่อนเก่าที่ไม่ได้พบกัน 20 ปีก็ยังมา แสดงความเห็นใจ เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ได้จากงานศพแม่ เอาไปทำบุญให้เขาหมด เหตุการณ์หลังจากนั้น คุณครูไม่ใหญ่ฝันในฝัน และถ่าย ทอดให้นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาฟังว่า ฝันในฝัน: ณัฐกรวนเวียนอยู่กับแม่ด้วยความรักและผูกพันได้ 7 วัน วันที่ 7 หลังจากเสียชีวิต เขาหวนกลับไปตรงจุดเกิดเหตุ อีกครั้งหนึ่ง มีชายสองคนเดินมาหา จับมือเขาจูงเดินทะลุ ประตูขนาดใหญ่ มีกำแพงเมืองซึ่งเขาไม่เคยสังเกตมาก่อนว่า มันอยู่แถวนั้น เมื่อผ่านประตูเข้าไปเป็นบริเวณโล่งกว้างเหมือนท้องพระโรง คลาคล่ำด้วยผู้คนปะปนกันไป เขาเห็นเจ้าหน้าที่ล่ามโซ่ข้อมือ 78 case study 79 กฏแห่งกรรม