ความรู้สึกจากใจของลูกเณร สุขแบบพระ หน้า 48
หน้าที่ 48 / 239

สรุปเนื้อหา

เมื่ออายุ 12 ปี ลูกเณรได้เข้ามาอยู่ในวัดและตั้งเป้าหมายจะเป็นลูกพระมหาที่ดีของหลวงพ่อทั้งสอง ตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ลูกเณรฝึกฝนตนเองและมีบางครั้งที่รู้สึกท้อ แต่อย่างไรก็ตามการมีหลวงพ่ออยู่ใกล้ๆ ทำให้ลูกเณรได้กำลังใจในการดำเนินชีวิต โดยมองว่าหลวงพ่อเปรียบเสมือนบ่อน้ำแห่งกำลังใจและเรี่ยวแรง ทำให้ลูกเณรสามารถมาถึงเป้าหมายของตนได้ในที่สุด.

หัวข้อประเด็น

-การตั้งเป้าหมาย
-การอบรมตนเอง
-กำลังใจ
-การเป็นลูกพระมหา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ความรู้สึกจากใจ ลูกเณรเข้ามาอยู่วัดตอนอายุ ๑๒ ปี ไม่ทราบว่าเพื่อน ปี ข้างนอกรุ่นเดียวกัน เขามีเป้าหมายชีวิตอย่างไร แต่สำหรับ ลูกเณร ตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ ได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่า จะเป็นลูกพระมหาที่ดีของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองให้ ได้ ตลอดระยะเวลา 4 ปีที่ผ่านมา ลูกเณรได้ตั้งใจฝึกฝน อบรมตนเองมาตลอด อาจจะมีบางครั้งที่ท้อ แต่พอได้เห็น ได้อยู่ใกล้ๆ พระเดชพระคุณ หลวงพ่อทั้งสอง ใจก็กลับ มาอยู่ที่ศูนย์กลางกายโดย อัตโนมัติ ทำให้กำลังใจ ที่จะเดินไปสู่เป้าหมาย กลับคืนมาเหมือนเดิม พระ เดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง เปรียบเสมือนบ่อน้ำ (๔๒) สุขแบบพระ อมฤตสำหรับลูกเณร ผู้เหน็ดเหนื่อยในการ เดินทาง ทำให้ลูกเณร มีกำลังใจและเรี่ยวแรง ที่จะเดินไปสู่เป้าหมาย ต่อไป วันนี้ลูกเณรได้ มาถึงเป้าหมายนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More