ข้อความต้นฉบับในหน้า
เคยมีมาก่อน มันเหมือนกับว่า เราได้ครอบครองสิ่งสำคัญ
ที่มีค่ามากที่สุดในจักรวาล ผมถึงได้รู้ว่า ความสุขที่ไขว่คว้า
มาตลอดชีวิตที่ผ่านมา และที่เคยคิดว่า เป็นความสุขที่สุด
นั้น ความจริงแล้วมันเป็นได้แค่เศษผงธุลี เทียบไม่ได้เลย
กับความสุขที่เกิดจากภายใน (อย่าลืมนะ ตอน
นั้นแสวงหาความสุขด้วย
การเร่งรัดหนี้สิน โหดยิ่ง
กว่าในหนัง)
ตอนนี้ทุกครั้งที่นั่ง
หลับตา ถ้าใจนิ่งดี ผมก็
จะเห็นดวงใสๆ ที่ศูนย์กลาง
พระธรรมทายาทรายรี มากโต
กายฐานที่ ๗ ได้ทุกครั้งเลย
ผมมีความรู้สึกว่า ไม่อยาก
จากผ้าเหลืองไปไหนเลย
ผมรักชีวิตความเป็นพระ
(ถ้าเห็นดวงใสๆ ก็จะอย่างนี้
ทุกคนจ้ะ)
ผมรักดวงแก้วใสๆ ภายใน (ที่จริง คือ ดวงธรรมภายใน
แต่ว่ามีลักษณะเหมือนดวงแก้วใสๆ ทีนี้ก็ไม่ทราบว่า จะ
เรียกอะไร ก็เลยเรียกดวงแก้วใสๆ) และผมก็รักหลวงพ่อ
มาก ผมจึงภาวนาทุกวัน ขอให้ผมมีบุญได้บวชระยะยาว
(ที่จริงท่านมีบุญบวชระยะยาวนะ หมดอายุขัยเลย
แต่สําคัญที่ว่า เอามาใช้แค่ไหน ถ้าเอามาใช้ ๑ ปี ก็บวช
๑๔๐ สุขแบบพระ