การตื่นรู้ในพระพุทธศาสนา : หน้า 124/239

เป็นทางยาวเลยครับ (นี่ไม่ธรรมดาแล้วแหละ) องค์พระ งามนักๆ (งามนักขนาด) ทั้งใส ทั้งสว่าง (นี่องค์พระมาปะ เลอะปะเต๋อ มามากมาย) แต่ว่าหายไปเร็วมากเลย ท่าน พุ่งขึ้นมา องค์นี้หาย มาใหม่อีก เหมือนเรากดปุ่มเปลี่ยน ช่องทีวีไปเรื่อยๆ ไม่หยุด พอเห็นพระแล้วทั้งกายและใจผมก็โล่งไปหมดเลย มีความสุขและสดชื่นมากไม่รู้จะอธิบายยังไง (นี่ก็อธิบาย มาตั้งเยอะแล้ว) บางทีองค์พระก็องค์ใหญ่มากๆ แค่เฉพาะ เศียรก็กว้างประมาณ ๑ เมตร และไม่ว่าจะทำอะไร ผม จะรู้สึกว่า มีองค์พระติดตัวติดใจอยู่ในกลางท้องของผม ตลอดเวลา (สาธุ นี้ มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งแล้ว ถูกแล้ว นะจ๊ะ ทำต่อไปอีก เห็นไหมจ๊ะ จากไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เห็นขึ้นมาเองนี่ไง) หลวงพ่อครับ ตอนนี้ผมบ่คิดจะสึกแล้ว สึกไปผม ก็เป็นหมอผี อยู่ตรงนี้ผมเป็นพระ ผมอยากบวชตลอด ชีพ (สาธุ) ผมจะกลับไปฟื้นฟูพระพุทธศาสนาในหมู่บ้านของ ผม (สาธุ) เพราะตอนนี้ทั้งตำบลที่ผมอยู่นั้นมีวัดเหลืออยู่แค่ เพียงวัดเดียวครับ (อ๋อ ไม่เป็นไร เริ่มนับหนึ่งใหม่) ชาวบ้าน เขาเปลี่ยนใจไปนับถืออย่างอื่นกันหมด ก็กลับไปบอกเขา สิจ๊ะว่า ในตัวเรามีพระ รับรองที่เขาไปสอนๆ กัน เขาไม่ เคยเห็นอย่างนี้นะ แล้วยิ่งผู้ที่เข้าถึงจริงๆ ไปบอกนี่สบาย) ผมจะตั้งใจฝึกฝนตนเองให้เป็นพระแท้ (สาธุจ้ะ) และ จะเป็นตัวแทนของหลวงพ่อนำความสว่างไปสู่ยอดดอย (นี ៥៨ สุขแบบพระ