การทำทานและการมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา สุขแบบพระ หน้า 149
หน้าที่ 149 / 239

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำทานและศรัทธาที่มีต่อการพัฒนาตนเองในพระพุทธศาสนา ผู้เขียนเล่าถึงการมองเห็นญาติโยมที่มาใส่บาตร โดยสังเกตอาหารที่นำมาและการแสดงออกถึงความศรัทธา แม้จะมีสถานการณ์ทางการเงินที่ยากจน ก็ตาม ผู้เขียนรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้อยู่ในเพศสมณะและมีบทบาทในการเป็นเนื้อนาบุญเพื่อช่วยเหลือสังคม โดยการทำให้คนอื่นมีความหวังในชีวิตและสามารถก้าวขึ้นไปสู่เทวโลกได้ นอกจากนี้ ยังมีการเน้นเรื่องการฝึกฝนจิตใจให้มีความเป็นพระแท้และการเป็นแหล่งแห่งบุญให้กับคนรอบข้าง

หัวข้อประเด็น

-การทำทาน
-ความศรัทธา
-บทบาทของพระภิกษุ
-การพัฒนาตนเอง
-การช่วยเหลือสังคม
-ปัญหาทางเศรษฐกิจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เป็นศูนย์รวมของทุกเส้นเลย ปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ โอ้ เรียกว่า Alert เลยนี่นะ) แต่ว่าพอผมเห็นโยม ออกมาใส่บาตร เมื่อดู สภาพแล้วก็รู้ทันทีเลยครับ ว่า โยมนี้อดีตคนเคยรวย แต่ว่ามีความตระหนี่ ไม่ ทําทานในภพชาติอดีต ชาตินี้จึงค่อนข้างยากจน คือ ผมดูจากอาหารที่เขานำมาใส่บาตรก็เป็นข้าวค่อนข้างสวย แต่เป็นข้าวเปล่าเมล็ดหักๆ แต่ท่าทางของโยมนั้นมีศรัทธา มาก แม้ข้าวจะหักแต่หัวใจไม่หักเลย (ญาติโยมที่มารอใส่บาตรก็หวังจะให้พระเป็นเนื้อ นาบุญ เป็นบันไดขั้นแรกที่โยมจะก้าวขึ้นไปสู่เทวโลก ด้วย การทำทาน หวังให้พระเป็นที่พึ่งที่จะนำพาชีวิตไปพบกับ หนทางสว่างนะจ๊ะ) ผมเห็นอย่างนั้นก็ปลื้มปีติมาก เกิด ความภาคภูมิใจในเพศสมณะ และรู้แล้วว่า นอกจากเรา จะเป็นพระแท้แล้ว เรายังจะต้องเป็นเนื้อนาบุญออกโปรด ญาติโยมอีกด้วย (ถูกต้องจ้ะ ไปโปรดสัตว์ไม่ใช่ให้สัตว์โปรด คือเรา ไปเป็นเนื้อนาบุญให้ด้วยการเป็นพระแท้ ด้วยสมณธรรม ที่เราบำเพ็ญมานี่ เราเป็นแหล่งแห่งทะเลบุญ ของเขาแค่ มาเสียบปลักจากการท้าทาน ที่เขาเอาชนะความตระหนี่ Man Man จดหมายจากพระลูกชาย ៨៣
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More