การนั่งสมาธิกับการปล่อยวาง : หน้า 160/239

៩៤ โดยปลอดภัยก็ตาม แต่ก็ยังไม่ได้ชื่อว่า ผู้กล้านะ ข้ามไป ก็เหนื่อยฟรี) ผมข่มใจนั่งสมาธิ แล้วก็ตรึกนึกถึงศูนย์กลางกายไป เรื่อยๆ ผมนั่งอยู่อย่างนั้นโดยไม่หวังอะไรเลย (ดีจะถูกหลัก วิชชาด้วย มีพระพี่เลี้ยงที่แสนดีคอยประคับประคองเป็น กัลยาณมิตรให้) ผมทิ้งความรู้สึกทุกอย่างไว้ในศูนย์กลาง กาย (ทิ้งทุกอย่างไว้นะจ๊ะ เพราะที่ศูนย์กลางกายนั้นเป็น ที่รีไซเคิล ที่จะทำให้เกิดชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเดิม เพราะตรง นั้นมีแต่ความสุข ทุกข์ไม่มีเลย ความเสียว ความสะดุ้ง ไม่มีในเส้นทางสายกลาง มีแต่ความสุข) ผมพยายามทำ ใจนิ่งๆ อย่างนี้ตลอดไว้ที่ศูนย์กลางกาย หลวงพ่อครับ แปลกมากเลย หลังจากนั่งสมาธิไป • สัปดาห์ ร่างกายของผมก็ไม่มีอาการลงแดง (นี่แปลว่า มันลงแดงไปอย่างนั้นเอง ทดสอบแค่นั้นเองว่า เราจริงไหม ถ้าเราสู้จริงๆ มันก็แพ้เรา) ผมไม่มีอาการลงแดงเลย และลืมความอยากยาไป โดยไม่รู้ตัว ใจผมสงบขึ้นเรื่อยๆ คราวนี้พอนั่งหลับตาจน ใจนิ่งแล้ว ผมก็จะเห็นดวงกลมๆ เกิดขึ้นตรงบริเวณกลาง ท้อง (เอ้อ นี่เห็นไหมจ๊ะ เกิดขึ้นแล้ว ดวงกลมสากลที่อยู่ กลางท้อง) ดวงนั้นมีขนาดประมาณ ๑ กำมือ เป็นดวงขุ่นๆ สีดำ ดวงดำเป็นนิลเลยครับ ผมเห็นชัดติดอยู่ในกลางตัว ตลอดเวลาเลย สุขแบบพระ