การฟื้นฟูพระพุทธศาสนาและการพัฒนาวัด : หน้า 202/239

แม้ผมจะดื่มเหล้าหนัก สูบบุหรี่จัด แต่เมื่อตั้งใจมา บวชแล้ว ผมก็สามารถตัดใจอำลาเหล้าและบุหรี่ได้อย่าง ไม่มีเยื่อใยตั้งแต่ในวันแรกที่เข้าโครงการเลยครับ หลวงพ่อครับ โครงการนี้ดีมากๆ เลย ผมได้ฝึกอะไร หลายอย่าง ได้เรียนรู้ถึงการเป็นพระแท้ ได้เดินธุดงค์ไป พัฒนาวัด (การได้เดินธุดงค์ไปพัฒนาวัดร้าง บางทีพระ ธรรมทายาทอาจจะไม่ทราบว่า เรากำลังทำสิ่งที่สำคัญ มากเลย ดูเหมือนว่า การปัดกวาดเช็ดถูหรือพัฒนาวัดนั้น ใครๆ ก็ทำได้ ใช่ ใครๆ ก็ทำได้ แต่ไม่มีใครทำ และเมื่อ ไม่มีใครทํา อะไรจะเกิดขึ้นวัดก็ไม่สะอาด รกรุงรัง ไม่น่า อยู่ ใครๆ ก็ไม่อยากเข้ามา เมื่อคนไม่เข้าวัดก็จะเป็นอันตรายสําหรับพระศาสนา แปลว่า พระศาสนาจะสูญพันธุ์ได้ เพราะฉะนั้นการที่เราไป พัฒนาวัดร้างในโครงการเดินธุดงค์นี้ ตรงนี้ช่วยในการฟื้นฟู พระพุทธศาสนาได้โดยทางหนึ่งทีเดียว นอกเหนือจากการ บำเพ็ญสมณธรรมของเรา การฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ ของเรานี่นะจ๊ะ ดังนั้นโครงการนี้ขาดไม่ได้เลย และเรามีมโนปณิธานว่า จะต้องทำให้วัดร้างในผืน แผ่นดินไทยสูญพันธุ์ให้ได้ นี่ล่ะจ้ะ เพราะฉะนั้นรุ่น ๑๐๐,๐๐๐ รูปนี่แหละ จะมีส่วนอย่างสำคัญตรงนี้ เพราะ ฉะนั้นครูไม่ใหญ่ถึงอยากให้ถ่ายภาพทุกวัดเก็บเอาไว้ แต่ เสียดายว่า กล้องเรามีจำกัด มีไม่มาก เสียดายมากเลย ๑๓๖ สุขแบบพระ