ข้อความต้นฉบับในหน้า
เจอน้อยนะจ๊ะ)
ผมไม่สามารถทำใจตามเสียงการนำนั่ง
ได้ อาจเป็นเพราะว่า ผมยังไม่คุ้น ก็ตั้งแต่เกิดมาครั้งนี้
เป็นครั้งแรกที่ผมได้ฝึกนั่งสมาธิครับ
พระอาจารย์บอกว่า ให้นั่งทำใจสบายๆ เหมือนตอน
ที่เราใกล้จะหลับ ผมก็ทําตามครับ และ ผมก็หลับไปเลย
ครับ เขาให้หลับหลอกๆ จะ นี่เล่นหลับจริงเลยนะ) แต่
พอตื่นขึ้นมา ผมกลับรู้สึกว่า สดชื่นกว่าที่เคยเป็น และก็
เริ่มจะนั่งได้ดีขึ้นครับ เมื่อเข้าสู่วันที่ ๓ (ถือว่าเร็วมากนะ
มีบุญเก่าส่งผล กําลังจะหมดกรรมแล้ว)
ผมก็นั่งหลับตาเบาๆ ภาวนา สัมมา อะระหัง ไป
เรื่อยๆ ผมนึกให้มีองค์พระใสๆ อยู่ที่กลางท้อง ทำใจให้
โล่งๆ ภาวนาไปเรื่อยๆ
จนรู้สึกว่าตัวเบา แล้วใจของผมก็สงบนิ่งมาก ผมเห็น
ดวงกลมๆ มีแสงคล้ายดวงจันทร์อยู่ตรงกลางดวง มีรัศมีสี
ฟ้านวลๆ มีแสงสีเหลืองขยายออกไปเป็นวงกว้าง ลอยอยู่
ตรงหน้าผมห่างประมาณ ๕ เมตร (นี่เริ่มมาแล้ว เห็นไหม
จ๊ะ พอใจเริ่มนิ่ง) และพอผมได้ยินเสียงนำนั่งของหลวงพ่อ
บอกว่า ให้นึกถึงองค์พระไว้ที่กลางท้อง ผมก็ทำตามทันที
ผมเห็นองค์พระใสๆ องค์เล็กๆ อยู่ที่กลางท้อง (แปลว่า ใจ
เริ่มละเอียดแล้วนี่ เพราะฉะนั้นจึงนึกง่าย)
แล้วผมก็นึกให้ตัวเราเป็นองค์พระ องค์พระเป็นตัว
เรา ไม่ถึง ๕ นาที ตัวทั้งตัวของผมก็กลายเป็นพระใสๆ ใส
๕
๑๔๖ สุขแบบพระ