การกลับใจและการบวชของพระธรรมทายาททศพล ชุติปุณฺโณ : หน้า 167/239

๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓ กระผมพระธรรมทายาททศพล ชุติปุณฺโณ (สมาน วรกิจ) อายุ ๒๖ ปี เป็นคนอำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ครับ ผมเคยทำตัวเสเพลมาก่อน (มาอีกแล้วนี่ เพราะกรรม คบคนพาลในอดีต ทําให้มาอยู่ในวงจรของคนพาล พอ คบคนพาลก็พาลพาไปหาผิด) ทั้งดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืน คบคนพาล และเล่นการพนัน จนได้รับการแต่งตั้งให้เป็น ผู้กุมบ่อน และยังได้รับฉายาว่า ชาตานหน้าหยก หลวงพ่อครับ ผมผ่านชีวิตมาอย่างโชกโชน แต่ว่าไม่ ผ่านอยู่อย่างเดียว คือ ยังเป็นลูกที่ดีที่ทำให้แม่ภาคภูมิใจ ไม่ได้ (คือสำนึกลึกๆ นี่ อยากจะให้แม่ภาคภูมิใจ แต่ว่า มันยังไม่ได้ช่อง) แล้วผมกับแม่สองเราไม่คุยกันมาหลายปี แล้วครับ (โอ้ พลาดไปแล้วลูก พลาดไปแล้ว) จนกระทั่งวันหนึ่งได้เห็นป้ายชวนบวชโครงการ ๑๐๐,๐๐๐ รูป ผมก็ตัดสินใจบวชทันที เพราะว่าอยาก ไปให้ไกลๆ จากชีวิตเดิมๆ ผมจึงมาบวชที่วัดนิคมเกษตร จังหวัดมุกดาหาร (จากเชียงใหม่ก็มามุกดาหารนี่นะ) ทั้งพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงที่แสนดีก็ให้การอบรม อย่างดีมาก (สาธุ) แถมยังดูแลทุกคนอย่างใกล้ชิด ในวัน บวชโยมแม่ของผมท่านก็เดินทางมาร่วมอนุโมทนาบุญด้วย นะครับ (สาธุ นี่แหละให้รู้จักไว้ว่าน้ำใจมารดาจะ) จดหมายจากพระลูกชาย Man Man ๑๐