การนั่งสมาธิและประสบการณ์ภาวนา : หน้า 114/239

ทำได้ก็จะยิ่งเพิ่มความบริสุทธิ์บริบูรณ์ให้กับตัวเรา ทำให้ เราเป็นพระที่สมบูรณ์ขึ้นครับ (ถูกต้องจ้ะ) ๗ สําหรับการนั่งสมาธิในช่วง ๗ วันแรก ผมใช้วิธีภาวนา "พุทโธ" ผมคิดเอาเองว่า มันสั้นดี แล้วก็ตรงกับจังหวะ หายใจมากกว่า ซึ่งมันก็ทำให้ใจของผมสงบและผ่อนคลาย ผมดูลมหายใจไปเรื่อยๆ จนใจเริ่มนิ่ง พอนิ่งดีแล้ว ผมก็ รู้สึกเหมือนเห็นหน้าของตัวเองเป็นเหมือนหน้าของพระ ประธาน มีสีทองใสๆ บ้าง เห็นเป็นพระประธานองค์ใหญ่ บ้าง (คือ กุศลนิมิตเกิด เพราะจิตเป็นกุศล) ตลอด ๗ วัน ภาพในสมาธิของผมจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ผมก็คิดว่า เอ๊ะ นี่เราคิดไปเองหรือเปล่า (ก็ไม่เป็นไร นะจ๊ะ ถ้าคิดไปเองแล้ว คิดอย่างนี้ อย่างนี้เขาเรียกว่า คิดดี) ต่อมาผมเปลี่ยนมาภาวนา “สัมมา อะระหัง” แล้ว ก็เอาใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตามที่พระอาจารย์ สอนแทน พอนั่งภาวนา สัมมา อะระหัง ไปเรื่อยๆ ผมก็ ไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องลมหายใจอีกเลย ตอนนั้นใจนิ่งมาก ไม่นานผมก็เห็นดวงแก้วกลมๆ สว่างมากๆ อยู่กลางหัว ของผม สว่างกว่าไฟนีออน ผมเห็นชัดว่า ดวงกลมนั้นมี รัศมีเจิดจ้ากว้างออกมาประมาณหนึ่งฝ่ามือ สวยอย่าง บอกไม่ถูก ติดอยู่กลางหัวของผมเลยครับ ผมเกิดอาการตื่นเต้น ดวงนั้นก็เลยดับไปเหมือน คนปิดสวิตช์ไฟ (ต้องทำเฉยๆ จ้ะ) แต่ตอนนั้นผมรู้สึก ៤៨ สุขแบบพระ