การนั่งสมาธิและการเรียนรู้ทางจิตของธรรมทายาท : หน้า 94/239

ในแต่ละวันผมจะได้นั่งสมาธิวันละหลายรอบ พระ อาจารย์จะสอนให้ธรรมทายาททุกคนมีกติการ่วมกัน ก่อนนั่งสมาธิว่า ว่าไงว่าตามกัน ให้เชื่อว่าคนอย่างเรา ก็ทำได้ (ถูกต้องจ้ะ) และไม่เอ๊ะ ไม่อ๊ะ ไม่สงสัย เพราะ ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าดีจริง และเข้าถึงได้จริง จะเอาอะไรเป็นนิมิตก็ได้ วันแรกๆ ก็มีเรื่องฟุ้งซ่านบ้างครับ ผมจึงเริ่มหาวิธี เปลี่ยนเรื่องฟุ้งใหม่ ด้วยการนึกถึงสิ่งที่ผมชอบและนึกได้ นั่นก็คือ ดอกทานตะวันสีเหลืองใหญ่ๆ พอนึกได้สักพัก หนึ่ง จากดอกทานตะวันก็นึกให้กลายเป็นดวงแก้วใสๆ ก็ นึกได้ไม่ยากเลยครับ แต่พอพระอาจารย์บอกว่า ให้เลื่อน ดวงแก้วที่นึกได้ไปที่ศูนย์กลางกาย ให้อยู่กลางท้อง ผมก็ ทำอยู่ ๒ วันครับ กว่าจะเอามาไว้ภายในท้องได้ จนเริ่มคุ้น ที่จะมีอะไรมาอยู่ในกลางท้อง พอผมเริ่มทําได้แล้ว ผมก็เริ่มฝึกเอาใจไปแตะที่กลาง ดวงแก้ว (แตะเบาๆ ใช้ระบบสัมผัสนะจ๊ะ) ด้วยการเอา ความรู้สึกไปแตะที่ดวงแก้ว (แตะนะจ๊ะ ไม่ใช่กด กดไม่ เอานะจ๊ะ) พอทำได้สักพักผมก็รู้สึกตัวเหมือนถูกดูด ผม ตกใจมาก แต่พอตกใจปุ๊บก็จะหลุดออกมาเลยครับ (คือ มันจะมีการชักเย่อกัน ข้างในก็จะดึงดูดเราเข้าไปข้างนอก ก็จะเหนี่ยวรั้งออกมา กลัวเพราะไม่รู้ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น ២៨ สุขแบบพระ