การรักษาธรรมวินัยในชีวิตพระ : หน้า 22/239

เพื่อนที่เข้ามาบวชรุ่นเดียวกับเรา นั่งเรียนเก้าอี้ติด กันกับเรา ใช้โต๊ะตัวเดียวกัน ห้องเรียนเดียวกัน ใช้กุฏิ นอนหลังเดียวกัน แต่หลุดออกไปก่อนก็มี เพราะเขาไม่ ได้ระวังสิ่งเหล่านี้ ซึ่งคือชีวิตของนักบวช เราต้องยืนอยู่ บนเส้นทางของธรรมวินัยให้เคร่งครัด เพราะว่าการรักษา ธรรมวินัย คือการรักษาชีวิตพระของเรา คือการรักษาชีวิต ของพระพุทธศาสนาเรา เมื่อวันที่หลวงพ่อบวชเพิ่งบวชได้ ๗ วัน คุณยาย อาจารย์เคยเตือนหลวงพ่อว่า “ท่านทัตตะ ท่านต้องช่วยยาย เทศน์อบรมคนนะ เพราะยายแก่แล้ว แล้วก็สอนวิธีเทศน์ ให้หลวงพ่อ" จากนั้นอีกไม่กี่วัน คุณยายก็บอกกับหลวง พ่ออีกว่า “ท่านทัตตะ ยายขอนะ ถ้าไม่ครบ ๑๐ พรรษา ห้ามออกไปเทศน์นอกวัด” ก่อนบวชนั้นหลวงพ่อเคย ข้ามทวีปมาแล้ว แต่พอบวชแล้ว คุณยายก็ยังขอให้บวช ครบ ๑๐ พรรษาก่อน จึงไปเทศน์นอกวัด หลวงพ่อก็ตอบคุณยายชัดว่า “พระไม่ได้คิดอยาก เทศน์อะไรเลย แต่คุณยายให้เทศน์ก็เทศน์" แต่เพราะ หลวงพ่อเองทั้งถูกคุณยายขอร้องให้ช่วยเทศน์และขอร้อง ไม่ให้ไปเทศน์นอกวัด หากไม่ครบ ๑๐ พรรษา จึงอยาก ทราบเหตุผล คุณยายท่านตอบชัดเจน "ท่านต้องรู้นะ ผู้ที่ไม่ ปรารถนาดีต่อพระบ้าง ต่อพระพุทธศาสนาบ้าง มันมีอยู่ ท่าน บวชพรรษาแรกๆ รู้ไม่ทันเขาหรอก แล้วเราเองไม่ระมัดระวัง (๑๖) สุขแบบพระ