การตัดสินใจบวชครั้งแรก : หน้า 92/239

๒๖ แต่แล้วผมก็ติดเรื่องเรียน มาบวชไม่ได้ในคราว นั้น แต่ป้านกกะปูดก็ยังไม่ละความพยายาม ในการทำ หน้าที่ผู้ให้แสงสว่าง ป้ามาชวนผมอีกครั้งในโครงการบวช ๑๐๐,๐๐๐ รูป ในครั้งนี้ บ้านกกะปูดได้นัดเจอผมเป็น ครั้งแรก ผมก็รู้สึกทีงมากๆ เลย ที่ทิ้งเพราะไม่นึกว่า จะมี คนอย่างนี้ในโลก (อ๋อ เชื่อเถอะ เพราะคนประหลาดๆ อยู่ แถวๆ นี้ทั้งนั้น คนประหลาดมาจากแดนประหลาด เพื่อ มาชวนคนปกติบวช) จ๊ะะ เพราะป้าเป็นคนธัมมะธัมโมมากๆ เลิฟวัดพระ ธรรมกายและพระพุทธศาสนามากๆ บ้านกกะปูด เธอ มีชื่อจริงว่า เบญจวรรณ โปษยานนท์ครับ อายุ ๔๐ ปี ผม เรียกเธอสั้นๆ ว่า ป้านกครับ (ป้าเบิร์ด) วันนั้นผมตัดสินใจ เขียนใบสมัครต่อหน้าป้าเลย เธอดีใจมากที่ผมตัดสินใจ บวช และผมมาทราบภายหลังว่า ผมเป็น The Number One เป็นคนแรกที่ป้าชวนบวชได้สำเร็จ พอคุณพ่อคุณแม่ของผมท่านทราบว่า ผมจะบวช ท่าน ก็ตกใจ ไอ้ที่ตกใจไม่ใช่ตกใจว่า ผมจะบวชนะครับ ที่ตกใจ คือ บวชฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย มีที่ไหน (มีที่ตรงนี้นี่แหละ) ให้ ท่านจัดงานบวชให้เอาไหมล่ะ (บอกกับลูกชายนะ) ผมก็ บอกท่านว่า ผมจะบวชแบบอุปสมบทหมู่นี่แหละ บวชเดี่ยว สู้บวชหมู่ไม่ได้ บวชคนเดียวมันเหงา เดี๋ยวไม่มีใครสอน ผม และการบวชครั้งแรกในชีวิต ผมอยากบวชเพื่อเป็น พระแท้ครับ (สาธุ โอ้ แค่ตัดสินใจบวชแล้วคิดอย่างนี้ บุญเกิด สุขแบบพระ