การเข้าถึงธรรมและประสบการณ์ทางจิต : หน้า 169/239

แต่พอผ่านไปหลายวัน ความฟุ้งก็ลดลง (เห็นไหมจ๊ะ นี่ขนาดไม่ถึงวันสุดท้ายของ ชีวิต ยังฉายมาให้เราเห็น อย่างนี้) ต่อมาใจเริ่มนิ่งมาก ขึ้น ประมาณ ๒ อาทิตย์ วันหนึ่ง พอนั่ง หลับตาปุ๊บ ก็รู้สึกสบาย ตัวสบายใจอย่างบอก ไม่ถูก พอนั่งไปอีกพัก ใหญ่ๆ ผมเริ่มมองเห็นแสงสว่างเกิดขึ้นในกลางท้อง เป็นแสงนวลๆ เหมือนแสงจันทร์ (สาธุ เห็นไหมว่า ชีวิตที่ ผ่านมาจะบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ ก็เข้าถึงธรรมได้ ถ้าให้ โอกาสตัวเองมาทําอย่างนี้นะ) ผมมองไปที่แสงนั้นอย่างสบายๆ ไม่เพ่ง ไม่ต้อง แล้วผมก็เห็นดวงกลมๆ (มาอีกแล้ว) ลอยอยู่กลางแสง นั้น (นั่งกันคนละที่ และก็คนละคนกันด้วย แต่เห็นแบบ เดียวกัน เห็นไหมจ๊ะ) ลักษณะก็เหมือนกับดวงแก้วที่พระอาจารย์เอามาให้ดู แต่ว่าขอบอก ดวงของผมมีขนาดเท่ากับส้มเขียวหวาน ผม ก็มองไปอย่างสบายๆ ไม่คิดอะไรเลย สักพักหนึ่งดวงนั้น ก็เปลี่ยนเป็นองค์พระใสๆ องค์ใหญ่ประมาณ ๑ ฝ่ามือ มี แสงนวลๆ สวยมากครับ องค์พระใสสว่างอยู่ในตัวผมตลอด Man Man จดหมายจากพระลูกชาย ๑๐๓