การเปลี่ยนแปลงชีวิตทางจิตใจหลังบวช : หน้า 168/239

(ชีวิตที่ผ่านมาเราพลาดไปแล้วลูกเอ๊ย ที่เราเอา ร่างกายที่ท่านทะนุถนอมตั้งแต่อยู่ในครรภ์ของท่าน และ กระทั่งคลอดออกมา ท่านก็ยังทะนุถนอมต่อนี่ เอาไปทำ สิ่งที่ไม่ถูกต้องจนได้ฉายาว่า ซาตานหน้าหยก เพราะฉะนั้น ต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่ให้ดีขึ้นกว่าเดิมอย่างอัศจรรย์ เลยนะลูกนะ) โยมแม่มาร่วมอนุโมทนาบุญกับผมด้วยครับ ซึ่งเป็น วันที่ผมภาคภูมิใจอย่างที่สุด ที่ทำให้โยมแม่ได้ปลื้มใจและ ก็ภูมิใจในตัวผม พอบวชแล้วผมก็ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง ทุกอย่างเพื่อจะเป็นพระแท้ให้โยมแม่ได้บุญมากๆ (สาธุ มันต้องอย่างนี้สิลูก) ผมอยากให้โยมแม่ได้บุญมากๆ โดยเฉพาะการ ปฏิบัติธรรม ผมชอบมากครับ เพราะการนั่งสมาธิทำให้ผม มีความสุข เวลานั่งสมาธิ ผมจะทำใจให้ว่างเปล่า ปล่อย ใจสบายๆ ไม่คิดอะไรเลย (ถูกต้องจะ ดีมากลูก) และก็ ภาวนา สัมมา อะระหัง ไปเรื่อยๆ ตอนแรกๆ ที่นั่ง ผมมีแต่ฟุ้งกับกุ้ง (ฟังสากลจ้ะ) เห็น ภาพเก่าๆ ปรากฏขึ้นเป็นฉากๆ (เพราะทำไว้เยอะนี่แหละ ลูกเอ๊ย มาเห็นตอนนี้ยังดีนะ ถ้าไปเห็นตอนวาระสุดท้าย ของชีวิต อันตราย กรรมนิมิตที่สำคัญ ที่จะทำให้คตินิมิต มืดหรือสว่าง นี่ถ้าภาพเก่าๆ อย่างนี้มา ไปมืดเด้อ) ๑๐๒ สุขแบบพระ