การเป็นครูของลูกเณรหลังบวช สุขแบบพระ หน้า 16
หน้าที่ 16 / 239

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของการเป็นครูของลูกเณรเมื่อบวชเป็นพระภิกษุ โดยมุ่งหวังให้ลูกเณรมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ และความเข้าใจในธรรมเพื่อสอนญาติโยม ผู้มีบุญ ให้เกิดความปีติและเลื่อมใสในคำเทศนาของตน นอกจากนี้ยังแสดงถึงความเชื่อมโยงกับบุญบารมีและอานุภาพแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่จะทำให้คำสอนนั้นมีผลสำเร็จอย่างสูงสุด

หัวข้อประเด็น

-การเป็นครูของลูกเณร
-การสอนธรรม
-ความสำคัญของธรรม
-อานุภาพพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-ความรู้ในธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ขอให้ลูกเณรเมื่อบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ให้เป็นครู เขา เป็นอาจารย์เขา จะแนะนำสั่งสอนญาติโยมผู้มีบุญ ไม่ว่าจะเป็นบัวเหล่าใดก็ตาม จงสั่งสอนแนะนำเขาได้ ขอให้ ลูกเณรมีวาจาศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์ มีเดช มีอานุภาพ แทง ตลอดในธรรมทั้งปวง ให้มีดวงปัญญาที่สว่างไสว ขจัดความ สงสัยของญาติโยม ไม่ว่าจะเป็นบัวเหล่าใด ให้หมดสิ้นไป ยังความปีติเลื่อมใส อาจหาญร่าเริงเบิกบานในธรรมของ ทุกคนที่ได้ยินได้ฟังคำเทศนาจากลูกเณรทุกรูป ขอบุญบารมีพระนิพพาน พระพุทธเจ้าทั้งหลาย มหา ปูชนียาจารย์ทุกท่าน บุญบารมี ๓๐ ทัศ ได้ลงมาซ้อนอยู่ ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นดวงบุญใส ๆ ให้สัจจวาจา ของหลวงพ่อ ที่มีความตั้งใจให้ลูกเณรที่จะเป็นเนื้อนาบุญ เป็นอายุพระศาสนา รวมกับความปรารถนาของลูกเณรที่ จะเป็นนักบวชอุทิศชีวิตนี้ จงเป็นผลสำเร็จ จงเป็นผลสำเร็จ จงเป็นผลสําเร็จ ด้วยอานุภาพแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุก ๆ พระองค์ จงทุกประการเทอญ www (๑๐) สุขแบบพระ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More