การเข้าถึงธรรมและสมาธิในการบวช สุขแบบพระ หน้า 150
หน้าที่ 150 / 239

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงประสบการณ์ของผู้บวชที่มีความตั้งใจในการปฏิบัติธรรม โดยเริ่มจากการตื่นนอนตั้งแต่ตี ๓ ครึ่งเพื่อทำสมาธิโดยแบ่งเวลาทำกิจกรรมต่าง ๆ ส่งผลให้มีความสงบสุขในใจ และรู้สึกถึงความสว่างที่เกิดขึ้นในกลางกาย ความปีติในจิตใจทำให้เกิดความสุขภายในที่เป็นเอกลักษณ์ของการเป็นพระ ขณะนั่งสมาธิผู้บวชรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่ยอดเยี่ยม และความสงบเมื่อปฏิบัติธรรมอย่างตั้งใจ

หัวข้อประเด็น

-ประสบการณ์การปฏิบัติธรรม
-การทำสมาธิ
-ความสงบและความสว่างในใจ
-การบวชเป็นพระ
-การตั้งใจในการปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในใจได้ กระแสธารแห่งบุญก็จะเชื่อมต่อเป็นอัตโนมัติใน กลางกายของเขา ผังจนก็ถูกรื้อสะบั้นหั่นแหลกไปเลย ทีละ นิดละหน่อย พอทำบ่อยๆ ก็หมดเลย แล้วก็เช็ตโปรแกรม ผังใหม่ รวยจ้ะ) พอบวชแล้วผมก็มีความรู้สึกที่อยากจะเข้าถึงธรรม ผมอยากบวช ๒ ชั้นครับหลวงพ่อ ผมจึงตั้งใจปฏิบัติธรรม ทั้งในรอบและนอกรอบ (คำว่า "นอกรอบ" หมายถึง ช่วง เวลาที่เราทําภารกิจต่างๆ ก็ทําสมาธิต่อ ไม่ใช่ว่าทําสมาธิ เฉพาะตอนนั่งนะ) ผมจะตื่นนอนตอนตี ๓ ครึ่ง เพื่อฝึก สมาธิ ในช่วงวันแรกๆ ใจมันก็สงบบ้างฟังบ้าง (ไม่เป็นไรจ้ะ เราตามใจไปก่อน ใจอยากจะเป็นอย่างไร เราก็ปล่อยให้ มันเป็นไปอย่างที่ใจอยากจะเป็นก่อน Let it Be ไปก่อน) แต่พอผมนั่งไปเรื่อยๆ วันที่ ๓ ผมก็ตื่นมานั่งสมาธิ ตอนตี ๓ ครึ่งอีก ผมแค่นั่งหลับตา วางใจนิ่งๆ สบายๆ ที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ และผมก็นึกปลื้มที่ผมได้บวชเป็น พระ มันเป็นปีติสุขที่หล่อเลี้ยงใจผม ตอนนั้นรู้สึกว่า ใจ มันเบาๆ สบายมากเลย สักพักหนึ่งก็เห็นความสว่างเกิด ขึ้นในกลางท้องผม พอมองเข้าไปตรงกลางแสงนั้น ความสว่างก็เพิ่มขึ้น เรื่อยๆ ตั้งแต่สว่างเหมือนพระอาทิตย์ตอน 5 โมงเช้า ๒ โมง ๘ โมง ๗ โมง จนถึงสว่างเหมือนเที่ยงวัน แต่หลวงพ่อ ครับ มันเป็นความสว่างที่ให้ความเย็นกายเย็นใจอย่าง ส ៨៤ สุขแบบพระ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More