ชีวิตและหน้าที่ของพระธรรมทายาทมุยดา สุภมโน สุขแบบพระ หน้า 121
หน้าที่ 121 / 239

สรุปเนื้อหา

ในจดหมายจากพระธรรมทายาทมุยดา สุภมโน อายุ ๖๑ ปี จากวัดบ้านขุน จังหวัดเชียงใหม่ เขาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับบทบาทของตนในฐานะเป็นหมอประจำบ้านในชุมชน ถึงหน้าที่ในการรักษาความเจ็บป่วยให้กับผู้คนในหมู่บ้านนาเกียน โดยใช้ความรู้ด้านการแพทย์พื้นบ้านและเป็นที่พึ่งแก่ชาวบ้านที่มีปัญหาทางสุขภาพหลายประการ แม้เขาจะไม่ใช่หมอผีที่ได้รับการยอมรับเต็มที่ แต่ชาวบ้านก็เชื่อมั่นในความสามารถและเข้ามาหาเขาเพื่อการรักษาโรคต่างๆ ตั้งแต่โรคทั่วไปจนถึงโรคที่รุนแรงกว่า ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างศาสนาและการแพทย์ในชีวิตประจำวันของชุมชนนี้ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของพระธรรมทายาท
-การรักษาในชุมชน
-ความเชื่อในหมอประจำบ้าน
-ปัญหาสุขภาพในชุมชน
-ประสบการณ์ในชีวิตที่เป็นหมอ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓ กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรัก อย่างสูง กระผมพระธรรมทายาทมุยดา สุภมโน อายุ ๖๑ ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากวัดบ้านขุน จังหวัดเชียงใหม่ครับ ก่อนมาบวชผมมีตำแหน่งเป็นพ่อหลวง คือ ผู้ใหญ่ บ้านแห่งหมู่บ้านนาเกียน อำเภออมก๋อย (อมก๋อย เป็น ภาษาลั๊วะแปลว่า “ต้นน้ำ”) และมีหน้าที่สำคัญที่ไม่ใช่ว่า ใครๆ จะทำได้ในโลกนี้ เพราะทั้งหมู่บ้านมีอยู่แค่ ๓ คน เท่านั้น คือ การเป็นหมอประจําบ้าน (เป็นดอกเตอร์) หรือ เรียกง่ายๆ สั้นๆ ว่า หมอผีครับ (คือ ผีต้องมารักษาหรือเปล่าก็ไม่ทราบนะ หมอคน ก็อย่างหนึ่งนะ สัตวแพทย์นั่นก็อีกอย่าง รักษาแมวบ้าง ถ้า หมอผีนี่รักษาผีมั้ง) ผมจะคอยช่วยเหลือปัดเป่าทุกข์ภัย และรักษาอาการเจ็บป่วยต่างๆ ให้กับคนในหมู่บ้าน (อ๋อ แต่นี่รักษาคนนะจ๊ะ) แม้ผมจะยังไม่ถึงขั้นรับตำแหน่งเป็นหัวหน้าหมอผี แต่ ขอบอกนะครับว่า ชาวบ้านก็นิยมมาหาเพื่อให้ผมช่วยรักษา โรคต่างๆ ให้เสมอ ตั้งแต่โรคแมงกินแค่ว (ฟันผุ) โรคตา เจ็บ โรคปวดตามเนื้อตามตัว กระดูกหักไปจนถึงโรคมะเร็ง Man Man จดหมายจากพระลูกชาย ๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More