ข้อความต้นฉบับในหน้า
11
ขันบ้านธรรมะ
จะทรงอนุญาตให้เดินทางในระหว่างพรรษาได้ โดยให้กลับ
ภายใน 7 วัน
ความเป็นมาแห่งสัดตาหารณ์นะ
หลังจากที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบัญญัติการอยู่
จำพรรษาแล้ว ครั้งหนึ่งเมื่อพระองค์ประทับอยู่ ณ เขตน-
ราม กาฬสํบดี มีอุบาสกชาวเมืองโกศลคนหนึ่ง ชื่อ อเทน
ได้สร้างวิหารถวายสงฆ์ เมื่อสร้างเสร็จแล้วก็ส่งคนไปนิมนต์
ภิษุทั้งหลายมา เพื่อท่านจะได้ถวายวิหารทาน และฟังธรรม
แต่ภิษุทั้งหลายตอบว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
บัญญัติไว้ว่า ภิกษุเข้าพรรษาแล้ว ต้องอยู่ประจำที่ตลอด
3 เดือน จะเที่ยวไปในที่ต่างๆ ตามความประสงค์เหมือนช่วง
ก่อนเข้าพรรษาไม่ได้ ขออุบาสกจงรอจนเถิด เมื่อ
หมดเขตพรรษาแล้วภิษุทั้งหลายจะรีบพากันไป แต่ถ้าหาก
อุบาสกมีภารกิจอันที่ต้องรีบทำ และจำเป็นต้องถวายวิหาร
ในเวลานั้น ก็ให้ถวายแกฃภิฏดี่ในอารามใกล้ๆ นั้น
เกิด
อุบาสกถวายธารบข่าวแล้ว ก็ไม่พอใจ ถึงกล่าว
ติเตียนภิษุสูงชั่วว่า เมื่อเราส่งข่าวไปแล้ว เหตุใดพระคุณ
เจ้าทั้งหลายจึงไม่มา ทั้งๆ ที่เราเป็นนายกผ้าทำกิจการงาน