ข้อความต้นฉบับในหน้า
97
พรหมแห่งการหยุดนิ่ง
สมณะที่มีใจหยุดนิ่งดีแล้ว
ให้สังเกตดูในหมู่คณะของเรา ยามใดที่เราดังคับประพฤติปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่ ธรรม ทั้งเห็น จำ คิด รู้ ของเราจะถูกร่างให้สะอาดขึ้นไปเรื่อยๆ เราจะสังเกตเห็นว่าผิวพรรณ วรรณา ผ่องใส ดวงตาสุกใส น้ำเสียง นุ่มนวล อกัปกิริยาต่างๆ ก็เหมาะสมกับการเป็นนักบวช โดยที่เราไม่ได้คำ่นึงถึงสมณะสัญญาด้วยซ้ำไป เป็นแต่เพียงเราเอาใจหยุดนิ่ง รักษาใจไว้ตรงกลางกายฐานที่ 7 อย่างเดียวเท่านั้น สมณะสัญญาก็เกิดขึ้น ความบริสุทธิ์ภายในก็เกิดขึ้นทันที
ความบริสุทธิ์ที่เกิดขึ้นจากภายในจะแผ่ขยายออกสู่ภายนอก สู่ระบบประสาท กล้ามเนื้อ ผิวพรรณวรรณา กระแสใจอันบริสุทธิ์ที่ส่งไปโดยรอบทุกทิศทุกทาง จะดึงดูดสัตว์โลกทั้งหลายสารพูนทั้งหลายเมื่อเขาได้เห็น ได้สัมผัสด้วยสายตาแล้ว ก็จะบังเกิดความเลื่อมใส
เมื่อทัสสนาสนตรีย คือ การเห็นอันประกอบเกิดขึ้น เขาจะเริ่มมีความรู้สึกว่าสายตาของเขามีบุญแท้ ที่ได้สัมผัสกับสมณะ ผู้มีความสงบเงียบและใจ เป็นพระที่มีสมณสัญญา และก็จะเริ่มรู้สึกว่า การเห็นสมณะเป็นมงคลอย่างยิ่ง