ข้อความต้นฉบับในหน้า
14
พระราชบัญญัติ
การขาดพระราชาที่ไม่ต้องอาบัติ
ภิกษุใดไม่อายุจำพระราชา หรือพบวัดที่จะจำพระราชาแล้ว
แก่งเดินทางเลยไปเสีย ภิกษุนั้นต้องอาบัติทุกกฎหมาย แต่มี
ข้อยกเว้นบางกรณี คือเมื่อมีเหตุจำเป็นในเกิดขึ้น ทำให้ไม่
สามารถจำพระราชาในนั้นๆ ต่อไปได้ ก็ทรงอนุญาต ไม่ให้
ต้องอาบัติ ในกรณีดังต่อไปนี้
๑. เมื่อถูกสัตว์ร้ายรุกราน ถูกโจรปล้น วิหารถูก
ไฟไหม้ หรือว่าน้ำท่วม
๒. เมื่อชาวบ้านถูกโจรปล้น แล้วพยายามไป ทรง
อนุญาตให้ไปกับเขาได้ และหากชาวบ้านแตกกันเป็น ๒ ฝ่าย
ทรงอนุญาตให้ไปกับฝ่ายข้างมากได้ หรือถ้าฝ่ายข้างมาก
ไม่มีศรัทธาเลื่อมใส ก็ทรงอนุญาตให้ไปกับฝ่ายน้อยที่มี
ศรัทธาเลื่อมใสมได้
๓. เมื่อเกิดปัญาหาขาดแคลนอาหาร หรือยารักษาโรค
หรือขาดผู้นำรง ทำให้ได้รับความลำบากในปัจจัย ๔ ทรง
อนุญาตให้ไปสู่ที่อื่นได้
๔. หากมีผู้เอาทรัพย์มาล่อ ทรงอนุญาตให้ไปให้
พ้นได้