การบวชเพื่อเข้าถึงธรรม : หน้า 120/139

120 บทบทวิเวก จะต้องทิ้งร่างกาย ทิ้งขันธ์ ๕ นี้ไป เมื่ออริบนิถึงภาพที่เราได้ละสังขารปฏิบัติธรรม เพื่อเข้าสู่ธรรม ภาพนั้นจะยังความมืดมิดปกปิดให้เกิดขึ้น ทำจิตของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ สดใส มีสุขเป็นที่ไปอย่างแน่นอน นอกจากนั้น สิ่งเหล่านี้จะเป็นตัวอย่างจริงที่จะสร้างกำลังใจ และเป็นเนติแบบแผนอันงดงาม ให้รุ่นลูกหลานที่จะเข้ามาบวชในภายหลัง ได้เอาเยี่ยงเอาอย่าง นี้จะเป็นส่วนบุญของเรา ในการเป็นต้นแบบ เป็นตัวอย่างในการละชีวิตเพื่อให้เข้าถึงธรรม พระที่แท้จริง พระพุทธศาสนานั้นเป็นของสูง เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง ถ้าไม่ละสังวิโรจจริงเอาจริงเอาจังแล้ว เป็นเข้าสึงไม่ได้ ต้องละกันจริงๆ ที่เดียว บวชเป็นพระก็ต้องเป็นพระจริงๆ ไม่มีกังวล ไม่มีอะไรมาผูกพัน ใจต้องจดจ่อที่ pusat กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นหนทางไปสู่อนนิพพาน ต้องจดจ่อกันจริงๆ อย่างนี้จึงจะเรียกว่า เป็นพระที่สมบูรณ์ ที่บวชอย่างมีเป้าหมาย คือ ตั้งใจบวชเพื่อที่จะนำทางพระนิพพานเท่านั้น