ถวายชีวิตเป็นกุศลบุญ : หน้า 121/139

121 ถวายชีวิตเป็นกุศลบุญ ถ้在ระหว่างบวงชนั่น ใจเรายังฝึกฝนในทางโลก ยังเป็นห่วงเป็นกังวล ยังตรึกนึกคิดแบบชาวโลกที่เขา นึกคิดอยู่ บวงอย่างนี้ได้ชื่อว่า ยังบวงไม่จริง เขาเรียกว่า มีเพียงผ้าสีทองห่อ ห่อหนานั้นนายนี้ ต้องทั้งต้องลงละ เอาจริงเอาจังที่เดียว จึงจะเข้าถึงพระธรรมกายได้ เมื่อเราทำกันอย่างจริงจัง อุปนิสัยจริงจังนี้จะได้ ติดไปทุกภพทุกชาติต กระทั่งเราเข้าสู่พระนิพพาน ยามใดที่เราได้บรรลุสมผลนิพพาน เป็นพระอรหันต์ แล้วจะคือชาติหนหลัง ได้เห็นภาพประวัติชีวิตอันดงาม พบ ว่าครั้งหนึ่งในชีวิตที่ผ่านมาเป็นมนุษย์ ได้บวชในบวรพระ พุทธศาสนา ได้มาอยู่ในวัดพระธรรมกาย ในพรรษานั้นเรา เป็นพระภิษุวปฐม ได้ตั้งใจปฏิบัติธรรม กันอย่างเต็มที่ เราจะเกิดธรรมมิติ มีความปรารถโทษ เรา จะได้ภาพประวัติชีวิตที่งดงามนี้ไปเล่าให้พุทธบริษัท ทั้งหลายได้ฟังกัน อธิปประเทศ เหมือนพระอรหันต์หลายที่ท่านจะละลึกชาติในหน หลังดูว่า กว่าท่านจะเป็นพระอรหันต์ได้เน้น ท่านได้สร้าง บารมีอะไรไว้บ้าง ภาพไหนชาติกี่ไหนได้สร้างกันอย่างจริงๆ จังๆ