พระมงคลเทพมุนี และการให้ในพระพุทธศาสนา วิสุทธิวาจา 2 หน้า 11
หน้าที่ 11 / 108

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาให้ความสำคัญกับการให้อย่างที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ระบุว่าการให้จะเป็นสิ่งที่ช่วยเจริญรุ่งเรืองทั้งในด้านพระพุทธศาสนาและตัวบุคคลเอง สรุปว่าเมื่อมีการให้ ทุกคนจะได้รับความสุขและลดทุกข์ การให้นั้นจึงถือว่าเป็นมิติแห่งการพัฒนาในชีวิต โดยเฉพาะในบริบทของประเทศไทยที่พระพุทธเจ้ายังอยู่ในจิตใจของประชาชน.

หัวข้อประเด็น

-การให้อันสำคัญในพระพุทธศาสนา
-บทบาทของพระพุทธเจ้าในการช่วยเหลือ
-ความเจริญรุ่งเรืองจากการให้
-พระมงคลเทพมุนีกับวิชชาธรรมกาย
-การพัฒนาจิตใจและสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ៥ พระพุทธเจ้าท่านคอยดูแล การให้อย่างนี้แหละ ถูกต้องร่องรอยของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ 11 พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ เมื่อมีพระชนม์อยู่ ก็มีการให้ อย่างนี้ จึงเจริญรุ่งเรืองอยู่ได้ ถ้าปราศจากการให้อย่างนี้แล้วเจริญ รุ่งเรืองอยู่ไม่ได้ เมื่อ ให้ความเจริญแก่พระพุทธศาสนาแล้ว ความเจริญก็หันเข้าสู่ตัว ไม่ต้องไปสงสัย ได้ชื่อว่าให้ความเจริญแก่ตัวนั่นเองทีหลัง คนที่พากันมาบริจาคทาน เป็นเจ้าภาพหรือเป็นหัวหน้า เป็น ที่สองรองลำดับลงไป หรือว่าหมู่พวกๆ นั้นๆ บริจาคทาน พระพุทธ เจ้าท่านก็คอยดู สอดญาณ ส่องญาณคอยดู ได้รับความสุขแค่ไหน ได้รับความทุกข์แค่ไหน ท่านก็ช่วยเหลือ เผื่อแผ่ คอยแก้ไข บำบัด ความทุกข์ บำรุงความสุข ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป นี้ก็เพราะอาศัยพระพุทธเจ้า อยู่ลับๆ เรานับได้ ในประเทศไทยพระพุทธเจ้ามีจริงๆ ในที่ลับๆ ประเทศนิด เดียวเท่านี้แหละเป็นเอกราชอยู่ได้ ปืนผาหน้าไม้ทำกับเขาไม่เป็น เรือแพนาวา เรือยนต์กลไฟต่อไม่ได้ทั้งนั้น แต่ว่าเป็นเอกราชได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More