พระมงคลเทพมุนีและวิชชาธรรมกาย วิสุทธิวาจา 2 หน้า 67
หน้าที่ 67 / 108

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ที่ค้นพบวิชชาธรรมกาย ซึ่งมีความสำคัญยิ่งในด้านการปฏิบัติธรรม ผู้เขียนนำเสนอว่าธรรมกายสูงกว่าฌานและมีความสำคัญในกระบวนการทางจิตวิญญาณ โดยอธิบายว่าความกำหนัดยินดีนั้นเหมือนเด็กที่ถูกตามใจ และเมื่อได้เข้าสู่ธรรมกาย ความกำหนัดยินดีจะหายไปคล้ายกับไฟที่โดนจุ่มน้ำในการทำบุญและปฏิบัติธรรม.

หัวข้อประเด็น

- พระมงคลเทพมุนี
- วิชชาธรรมกาย
- ความสำคัญของธรรมกาย
- ความกำหนัดยินดี
- การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ๓๗ ไฟจุ่มน้ำ 67 บัดนี้ ที่วัดปากน้ำนี่นะมีธรรมกาย สูงกว่าฌานนั่นอีก โดย นั่นสู้ไม่ได้ ไกลกว่าฌานนั่นอีก เขามีธรรมกายกัน ถ้ามีความกำหนัดยินดีเท่าใด แพร็บเข้าธรรมกายไป ความ กำหนัดยินดีทำอะไรไม่ได้เลย ล้อมันเล่นเสียก็ได้ มันทำอะไรไม่ได้ ความกำหนัดยินดีทำอะไรไม่ได้ ที่เราเป็นผู้ครองเรือนน่ะ ความกำหนัดยินดีมันบังคับ เหมือน กับเด็กๆ ตามใจชอบมัน จะทำอะไรก็ตามชอบใจของมัน ความ กำหนัดยินดีมันบังคับ มันบังคับเช่นนี้แล้ว เราเข้าธรรมกายเสีย ไม่ออกจากธรรมกาย ความกำหนัด ยินดีที่มันบังคับนั่นหายแว๊บไปแล้ว เหมือนไฟจุ่มน้ำ จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “พุทธโอวาท” ๒๔ ตุลาคม ๒๔๙๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More