ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
๓๕
อาตาปี สัมปชาโน สติมา
65
ถ้าเห็นเข้าเช่นนี้เราจะทําอย่างไร ตำรากล่าวไว้ว่าอาตาปี
เพียรให้กลั่นกล้า อาจหาญทีเดียว เพียรไม่ย่อ ไม่ท้อ ไม่ถอยทีเดียว
เอาเป็นเอาตายทีเดียว เพียรกันจริง ต้องใช้ความเพียรประกอบด้วย
องค์ ๔ ทีเดียว
ประกอบด้วยองค์สี่นั้นมีอะไรบ้าง เนื้อ เลือด กระดูก หนัง
หนัง เนื้อ เลือดจะแห้งเหือดหมดไปไม่ว่า เหลือแต่กระดูก หนัง
ช่างมัน ไม่ละล่ะ ใจต้องจรดอยู่ที่เดียวในกาย เวทนา จิต ธรรม
นั้น ไม่คลาดเคลื่อนละ จรดอยู่ในกาย จะต้องจรดอยู่ที่เดียว ไม่ไป
อื่นกันล่ะ ฝันไม่กลับกันละ ฝันกันเรื่อย แม้จะกลับมาก็เล็กน้อย
ฝันไปอีก ฝันไม่เลิกกันล่ะ ให้ชำนาญทีเดียว ฝันในฝัน นั่งก็ฝันได้
นอนก็ฝันได้ เดินก็ฝันได้ ยืนก็ฝันได้ ขี้เยี่ยวก็ฝันได้ทีเดียว นี่เขา
เรียกว่า อาตาปี เพียรเร่งเร้าเข้า อย่างนี้
สัมปชาโนสติมา รู้อยู่เสมอ ไม่เผลอ เผลอไม่ได้ เผลอหาย
เสีย ถ้าได้ใหม่ เป็นใหม่ๆ เผลอไม่ได้ เป็นหายทีเดียว เพราะฉะนั้น
ต้องไม่เผลอกันทีเดียว ไม่วางธุระ ให้เอาใจใส่ ไม่เอาใจใส่ไปจรดอื่น
ให้จรดอยู่ที่กาย เวทนา จิต ธรรม ในกายนั้นแหละ
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “สติปัฏฐานสูตร” ๓ ตุลาคม ๒๔๙๗
๓