วิสุทธิวาจา 2 วิสุทธิวาจา 2 หน้า 94
หน้าที่ 94 / 108

สรุปเนื้อหา

ในพระธรรมเทศนาได้อธิบายเกี่ยวกับลักษณะของดวงเห็น ดวงวิญญาณ และญาณที่เกิดขึ้นจากการขยายส่วนของดวงใจ โดยบรรยายว่าเมื่อดวงเห็นแผ่ออกไปและมีการขยายส่วน ก็จะเกิดการรู้ที่เรียกว่า ญาณ ขณะที่ดวงวิญญาณนั้นอยู่ในรูปแบบของการรับรู้ขั้นพื้นฐาน เมื่อมีธรรมกายจะนำไปสูญญาณในที่สุด ชี้ให้เห็นว่าญาณและดวงวิญญาณมีความแตกต่างกันชัดเจน ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน.

หัวข้อประเด็น

-ดวงเห็น
-ดวงวิญญาณ
-ญาณ
-การขยายส่วนของดวง
-ธรรมกาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

94 วิสุทธิวาจา 2 เมื่อดวงเห็นแผ่ออกไปเท่าใดแล้ว ดวง ดวงคิด ดวงรู้ ก็ แผ่ออกไปเท่ากัน ดวงใจออกไปเท่าใด ดวงคิดก็แผ่ออกไปเท่ากัน ดวงคิดแผ่ออกไปเท่าใด ดวงรู้ที่เรียกว่า ดวงวิญญาณ ตรงกับดวง วิญญาณของมนุษย์ก็แผ่ออกไป เท่าหน้าตักธรรมกาย กลมรอบตัว สี่ชั้นซ้อนกันอยู่ ชั้นนอกคือดวงเห็น ชั้นในเข้าไปคือดวงจำ ชั้นใน เข้าไปคือดวงคิด ชั้นในเข้าไปคือดวงรู้ รู้นั้นต้องรู้ตรงนั้นแหละ เมื่อขยายส่วนเท่านั้นละก็ เขาเรียกว่า “ญาณ ถ้ายังไม่ขยายส่วนละก็ เขาเรียกว่า “ดวงวิญญาณ” ถ้าขยายส่วนออกไปรูปนั้นละก็เรียกว่าญาณ ตั้งแต่มี ธรรมกายก็มีญาณทีเดียว นี่ญาณกับดวงวิญญาณผิดกันดังนี้ ไม่ใช่อย่างเดียวกัน ไม่ใช่อันเดียวกัน คนละอันทีเดียว จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “โอวาท” ๑๔ ตุลาคม ๒๔๙๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More