วิสุทธิวาจา 2 วิสุทธิวาจา 2 หน้า 8
หน้าที่ 8 / 108

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงการแบ่งฝ่ายของจิตใจระหว่างฝ่ายดี (ขาว) และฝ่ายชั่ว (ดำ) ซึ่งมีผลต่อการกระทำ คำพูด และความคิดของเรา หากไม่ระวังฝ่ายชั่วจะนำเราไปสู่ความเสื่อมเสีย ในขณะที่การรักษาฝ่ายดีไว้จะทำให้เราทำดี คิดดี และพูดดี การฝึกสมาธิและการอยู่ในฝ่ายดีจำเป็นสำหรับการมีชีวิตที่ดี วิธีการรักษาใจให้อยู่ในฝ่ายดีนั้นสำคัญต่อการพัฒนาตนเองและชีวิตหลังความตาย.

หัวข้อประเด็น

-การแบ่งฝ่ายจิตใจ
-การทำสมาธิและการบำเพ็ญดี
-ผลกระทบของจิตใจที่ไม่ระวัง
-การใช้ชีวิตในฝ่ายดีและผลที่ตามมา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

8 วิสุทธิวาจา 2 เป็นกายมนุษย์ เป็นปรปักษ์กันอยู่ ฝ่ายชั่ว (ต๋า) เป็นภาคมาร ฝ่ายดี(ขาว) เป็นภาคพระ ต่างมีเจ้าของด้วยกัน ฝ่ายชั่วอำนวยการให้มืด ฝ่ายอำนวยการให้สว่าง คล้าย โรงงานทําหมอกควันพวกหนึ่ง โรงงานทำไฟฟ้าพวกหนึ่ง เมื่อเรา ไม่คอยระวังฝ่ายชั่วสอดเข้าไปได้ ย่อมเป็นเหตุให้เราตกไปทางชั่ว คือจะทำอะไรก็ทำในทางชั่ว จะพูดอะไรออกมาก็เป็นทางชั่ว จะ คิดทำอะไรก็เป็นไปทางชั่วหมด (อกุศลกรรมบถ ๑๐) ถ้าเราคอยระวังรักษาไว้ให้ดี บำเพ็ญสมาธิให้ดวงขาวใส ปรากฏอยู่ในศูนย์กลางกายเสมอ เราจะทำอะไรก็เป็นไปในทางดี พูดอะไรก็พูดไปทางดี คิดอะไรก็คิดไปทางดี (กุศลกรรมบถ ๑๐) เพราะฉะนั้นจึงควรบำเพ็ญตนให้เป็นฝ่ายขาวเสมอ เวลา จะตายถ้าปล่อยให้ไปตกอยู่ฝ่ายดำเรียกว่า “หลงตาย” จะไปสู่ทุคติ ถ้าอยู่ในฝ่ายขาวเรียกว่า “ไม่หลงตาย” จะไปสู่สุคติแน่แท้ จึงเป็นการจําเป็นยิ่งที่จะต้องระวังให้อยู่ฝ่ายขาว จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ”
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More