ศีล สมาธิ ปัญญา: หลักธรรมในพระพุทธศาสนา วิสุทธิวาจา 2 หน้า 70
หน้าที่ 70 / 108

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นที่หลักธรรมศีล สมาธิ และปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างการปฏิบัติธรรมและอานิสงส์ที่เกิดจากการมีศีล สมาธิที่แน่นหนา นอกจากนั้นยังยกเรื่องการรวบรวมไตรปิฎกเพื่อเป็นหลักฐานในการเผยแพร่พระธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า รวมถึงบทบาทของพระเถราในการสังคายนาและผลิตพระวินัย พระสูตร และพระปรมัตถ์ รวมถึงการเน้นย้ำให้มีความไม่ประมาทในการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เกิดผลดีแก่ตนเองและสรรพสัตว์.

หัวข้อประเด็น

-ศีล
-สมาธิ
-ปัญญา
-อานิสงส์
-ธรรมวินัย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

70 70 ๓๙ ศีล สมาธิ ปัญญา ศีลเป็นเหตุ มีสมาธิเป็นอานิสงส์ สมาธิเป็นต้นเหตุ มีปัญญาเป็นอานิสงส์ วิสุทธิวาจา 2 ปัญญาเป็นต้นเหตุ อบรมจิตให้หลุดพ้นจากอาสวะทั้งหลาย ในข้อนั้นท่านทั้งหลายพึงกระทำโดยความไม่ประมาทเถิด ประเสริฐนัก ที่เกิดมาเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา สมเด็จพระบรม ศาสดาทรงวางตำรับตำราไว้ เป็นแบบแผนแน่นหนา ทรงเทศนา โปรดเวไนยสรรพสัตว์อยู่ ๔๕ พรรษา เมื่อรวบรวมธรรมวินัย ไตรปิฎกของพระบรมศาสดาแล้ว ก็ คงเป็น ๓ คือวินัยปิฎก สุตตันตปิฎก ปรมัตถปิฎก เรื่องนี้พระเถรา นุเถระ มีพระมหาอริยกัสสปะเป็นประธาน ได้สังคายนาร้อยกรอง ทรงพระธรรมวินัย เป็นหลักฐาน เรียกว่า พระวินัย พระสูตร พระ ปรมัตถ์ พระวินัย จัดเป็นศีล ศีลมากนักเป็น อปริยันตปาริสุทธิศีล ศีลของพระภิกษุไม่มีที่สุดทีเดียว ศีลของอุบาสกอุบาสิกา มี ๕ มี 4 สามเณรมี ๑๐ ตามหน้าที่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More