ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
17
17
៨
สุขในฌาน
สุขในฌานอะไรจะไปสู้ ในภพนี้ไม่มีสุขเท่าถึงดอก สุขใน
ฌานนะสุขลืมสมบัตินั่นแหละ สมบัติกษัตริย์ก็ไม่อยากได้ สุขใน
ฌานนะ สุขนักหนาทีเดียว เต็มส่วนของความสุขก็นิ่งเฉย วิเวก
วังเวงเปลี่ยวเปล่า
เรามาคนเดียว ไปคนเดียวหมดทั้งสากลโลก คน ทั้งหลาย
ไปคนเดียวทั้งนั้น ไม่มีคู่สองเลย จะเห็นว่าลูกสักคนหนึ่งก็ไม่มี
ภรรยาสักคนหนึ่งก็ไม่มี
ต่างคนต่างมา ต่างคนต่างไป ต่างคนต่างตาย ต่างคนต่าง
เกิด เป็นจริงอย่างนี้ ปล่อยหมด ไม่ว่าอะไรไม่ยึดถือทีเดียว เรือกสวน
ไร่นา ตึกร้านบ้านเรือน ก่อนเราเกิดเขาก็มีอยู่ เขาก็มีอยู่อย่างนี้
หญิงชายเขาก็มีกันอยู่อย่างนี้ เราเกิดแล้วก็มีอยู่อย่างนี้ เราตายไป
แล้วมันก็มีอยู่อย่างนี้ เห็นดิ่งลงไปทีเดียว เข้าปฐมฌานเข้าแล้ว
เห็นดิ่งลงไปเช่นนี้
เมื่อเข้าปฐมฌาน ก็แน่นิ่งอยู่ ฌานที่ละเอียดกว่านี้มี พอนึก
ขึ้นมาเช่นนั้นก็ อ้อ...ที่ละเอียดขึ้นมากกว่านี้ มีอยู่ ก็นิ่งอยู่กลาง
ปฐมฌานนั่น กลางดวงปฐมฌานนั่นนิ่ง
จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “เขมาเขมสรณาคมน์” ๓ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๗