ข้อความต้นฉบับในหน้า
68
๓๘
อวิชชาเป็นเหตุเป็นปัจจัย
วิสุทธิวาจา 2
อวิชชาเป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร อวิชชา ปจฺจยา สงฺขารา
ดังนั้นเป็นต้น อวิชชา ความรู้ไม่จริง มันก็กระวนกระวายนิ่งอยู่ไม่
ได้ ความรนหาความรู้จริงนั่นแหละ มันก็เกิดเป็นสังขารขึ้น รู้ดีรู้
ชั่ว รู้ไม่ดีไม่ชั่ว เข้าไปว่า อวิชชา ปจฺจยา สงฺขารา
ขึ้นแล้ว
เข้า
อวิชชา ปจฺจยา สงฺขารา อวิชชา เป็นปัจจัยให้เกิดสังขาร
สังขาร เป็นปัจจัยให้เกิดวิญญาณ ความรู้ เมื่อมีความรู้
วิญญาณ เป็นปัจจัยให้เกิดนามรูป มันก็ไปยึดเอานามรูป
นามรูป เป็นปัจจัยให้เกิดสฬายตนะ มีนามรูปแล้วก็มี
อายตนะเข้าประกอบ
สฬายตนะ เป็นปัจจัยให้เกิดผัสสะ เมื่อมีอายตนะเข้าแล้ว
ก็รับผัสสะ
ผัสสะ เป็นปัจจัยให้เกิดเวทนา
เวทนา เป็นปัจจัยให้เกิดตัณหา
ความอยากได้ดิ้นรน
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา