วัยวุฒิและชาติวุฒิในพุทธศาสนา : หน้า 83/108

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย 83 ៤៧ วัยวุฒิ ชาติวุฒิ คุณวุฒิ ท่านผู้มีอายุมากมีอายุ ๔๐-๙๐ อายุตั้งร้อย อายุมากเช่นนี้ เรียกว่า วัยวุฒิ เจริญโดยวัย ถึงอย่างไรก็ต้องได้รับการอภัยจากผู้ ที่มีอายุต่ำกว่าเสมอ ทางพุทธศาสนานั้นถือกันนัก ภิกษุผู้มีอายุมาก ตั้งแต่ ๓ พรรษาขึ้นไป ถือเป็นวัยวุฒิทีเดียว ล่วงล้ำกันไม่ได้ ผิดพระวินัย หลายข้อหลายกระทงทีเดียว ฝ่ายอุบาสก อุบาสิกาเช่นเดียวกันต้องประพฤติเช่นนั้น เหมือนกัน ตั้งอยู่ในความเคารพเช่นนั้นเหมือนกัน ถ้าว่าไม่ตั้งอยู่เช่นนั้น ติกันเป็นคนเสียหาย หญิงก็ดีเป็นคน เสียหาย ชายก็ดีเป็นคนเสียหาย ก้าวก่ายผู้ใหญ่ไม่ได้ ส่วนที่หนึ่งนี้ เรียกว่าวัยวุฒิ ต้องเคารพผู้มีอายุมากกว่า ชาติวุฒิ เกิดในตระกูลสูง ในตระกูลกษัตริย์ ตระกูลเศรษฐี ตระกูลคหบดี ตระกูลมหาศาล มีทาสมีบริวาร นั้นเรียกว่าชาติวุฒิ ชาติสูงกว่า ชาติต่ำกว่า ชาติที่ขายดอกไม้ ชาติที่ทำงานเทขยะมูลฝอย ทํางาน ากว่านั้น เรียกว่าชาติต่ำกว่า ดังนี้เป็นต้น