การให้ทานในมุมมองของพระมงคลเทพมุนี : หน้า 75/108

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย 75 ៤២ ทาสทาน สหายทาน สามีทาน ให้ทานจริงๆ เช่นนี้นะ ไม่ใช่พอดีพอร้ายนะ ถ้าให้ทาน ให้ได้ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ของชอบใจไม่ให้เก็บเสีย ซ่อนเสีย ของไม่ ดีที่ไม่เสมอใจให้เสีย ให้อย่างนี้มันเลือกให้ ให้ของไม่ดีเป็นทาน เป็น ทาสทาน จัดว่ายังเข้าไม่ถึงสหายทาน เป็นทาสทานแท้ๆ เพราะเลือก ให้ หากว่ามีมะม่วงสัก ๓ ใบตั้งขึ้นก็จะให้ใบเล็กเท่านั้นแหละ เอ้า...มะม่วง ๓ ใบ เท่าๆ กัน ก็จะให้ใบที่ไม่ชอบใจนั่นแหละ เอ้า มะม่วง ๓ ใบเสมอกัน ก็จะเลือกเอาอีกแหละ ลูกที่ไม่ชอบจึงให้ ลูกที่ชอบไม่ให้ หรือมันใกล้จะสุกแล้วไม่ให้ ให้ที่อ่อนๆ ไปอย่างนี้ อย่างนี้เป็นทาสทาน ไม่ใช่สหายทาน ถ้าให้สหายทานจริงแล้ว ก็ตัวบริโภคใช้สอยอย่างไร ให้ อย่างนั้น เป็นสหายทาน ถ้าว่าสามีทานละก็เลือกหัวกระเด็นให้ เลือกให้ของที่ไม่ดีกว่านั้นต่อไป ถ้าเลือกหัวกระเด็นให้เช่นนี้ละก็ เป็นสามีทาน ลักษณะพระ โพธิสัตว์เจ้าให้ทานนะ ให้สามีทานนะ ให้สหายทานทีเดียว ทาสทานไม่ให้ นี้เราสามัญสัตว์ชอบให้แต่ของที่ไม่ประณีต ไม่เป็น ที่ชอบใจ ของที่ชอบเนื้อเจริญใจละก็ให้ มันเป็นทาสทานไป เสมอ ที่ตนใช้สอย มันก็เป็นสหายทานไป จากพระธรรมเทศนาเรื่อง “ของที่ได้โดยยาก” ๗ พฤศจิกายน ๒๔๙๗