ข้อความต้นฉบับในหน้า
มนต์สายโกธร ๑๕
* เมือเขาด่า แทนที่จะคิดว่าไอ่เขาด่าเรา ก็ไปคิดวิเคราะห์ว่าเขาว่าอย่างไรแน่ อาจจะให้เขาด่าซ้ำอีกที โดยบอกเขาว่า เรฟังไม่ทัน เพราะคำ กะทันหันมาก ถ้าเขาด่ารว่า คนหยามฯ เราก็วิเคราะห์ว่า คนหยาม งิน คนยังไง แล้วกว่ว่า หมาม ๆ นี่ หมายเท่ารามครับ ตัวผู้ตร้มนึก เดือน เนี่ย คิด แล้วไม่รู้เรื่อง คำด่าเกินไป ไปถูกไจอารถ ตกลงว่าคำด่ึงใช้ไม่ได้ คืนเจ้าของเขาไปเรียนรู้เองใหม่ดีกว่า
การหัดคิดกินอยู่ด้วยนี้ ทำให้ใจเราเย็นลง โกธรซะ
(สนับในใจ โดย พ.อ.ปั้น มุกตมัติ)
ถ้าขาด ฟังให้ดี ไม่มีมั่ง เราต้องคอย จับประเด็น จนเห็นได้ เขาด่าจบ หาว่าเราไม่เข้าใจ ของไอ้ ดำไม้ไฟ อีกครั้งเทียว ถ้าถึงกัน ด้วยสายตา อย่างนู้น้อง เราไม่ต้อง อ้งตอบโต๋ โว้ยเนี่ยว
หากขาดอึด แล้วคงดูไป ในครั้งเดียว ขอลือเทียว เชิญด๋อม เหนีย ดำมากมาย
(ศรีตราด)
ข้อคิด สุภาษิต คำขวัญ สอนให้ไม่ให้โกรธ
ถ้าพูดไป เขาไม่รู้ อย่าอยู่เขา วังไม่งง มงงอะ เถอะหนักหนา ตัวเองตัว ทำไม ไม่โกรธ ว่าทุคอา ให้เขา ไม่เข้าใจ
(ส่วนเหล่าก)
* เมือไม่มีสิ่งที่เราชอบ ก็ต้องชอบสิ่งที่เรามี
(ลูกอิตสันตก)
* แผ่นดินนี้ไม่อาจทำให้ปรับเรียบเสมอกันหมดได้ ฉันใด มนุษย์ทั้งหลายจะให้คิดเหมือนกันหมดก็ไม่ได้ ฉันนั้น ดังนั้นอย่าโกรธหรือเดือด เนื้อตัวเมื่อคนอื่นมีความเห็นไม่เหมือนเรา หรือทำไม่ถูกใจเรา ทุกสิ่งใน