ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระศาก yaj สัศรี ได้แสดงธรรมโปรดเศรษฐีสองพื้นที่ว่า นุญฺญา ทุขา ภยํ ทำให้เกิดศรัทธา บทสร้างสำนักสงฆ์มถวาย เพื่อเป็นที่ปฏิบัติธรรม ณ อุตมบทวรพด ดังนั้น สำนักสงฆ์แห่งนี้จึงมีอธิฎฐาธิษฐานผู้สร้างสองท่านนี้ว่า “นุญฺญา ภฺภิทฏฺฐิอารญฺญาตนะ” (Natabhatikāranyāyatana) ต่อมาผู้ปุปัตะ (Upagupta) บุรุษายคนในของเศรษฐีในนามวุฒะได้บวรบรรพชา และสัมทดธรรมวินัย เป็นธรรมประทิปต์จากพระศาก ยา สัศรี หลังจากถ่ายทอดและมอบตำแหน่งธรรมประมูได้เรียบร้อยแล้ว พระศากวาสสิ่งย้ายที่พำนักนักไปแสดงหาความวิภาคในแคว้นกามิร เพื่อปำเภอเพียรมนสนต่อไป ในคัมภีร์โศวดาน มีบันทึกเรื่องราวว่า พระอุป คุปต์ ที่อุตมบทวรพดและเป็นครูบาอาจารย์ของพระเจ้าอโศก ด้วยเหตุนี้ จึงประเมินว่าศาลของท่านเป็นกลุ่มสงฆ์ที่แข็งแกร่งกลุ่มหนึ่ง แต่ก็นักประหวาดใจเกี่ยวกับการไม่ปรกฏอธิฎฐาธิษฐานของพระอุป คุปต์ ในคัมภีร์สายพระอธิษฐานของสรวาสติวาท
ในบันทึกของคัมภีร์ของพระอายะกษ์ว่าไว้ว่านิยกอุมุนตะ เป็นนิยกสายพระเทระ (เถรวาท) ที่ตั้งประจันกับนิยามมหาสังกะ ในแคว้นมูฤฎา ส่วนชื่อของญาเขาที่พำนักอยู่ของพระอุป คุปต์ในข้อมูลของลำดับการสืบทอดธรรมประมูของนิยาสรวาสติวาท มีชื่อว่า อุปมนะ (หรือ รุมุนทะ) แต่ภาษาทิเบตได้ถอดเสียงเป็น มรุณะ (Murunta) มรุณะตะ (Muruntaka) ซึ่งเมื่อพิจารณาจากข้อมูลข้างต้นแล้ว พระอุป คุปต์จะเป็นผู้หนึ่งในการสืบทอดการเป็นธรรมประมูของนิยาสรวาสติวาทอยู่ช่วงหนึ่งและมีท่านักอยู่ที่อุตมบทวรพด