ความสุขและพระผู้มีพระภาคเจ้า : หน้า 29/35

4. สุขานูปทบทนาในคัมภีร์ทวดอรรถากกล่าวไว้อย่างนี้ ชนเหล่าใดมีความคิดเห็นเช่นเดียวกับพวกเหตวาทั้งหลาย ว่า ฝ่ายหนึ่งสามารถส่งความสุขให้กับอีกฝ่ายหนึ่งได้โดยอ้าง พระสูตรที่กล่าวไว้นี้ว่า"พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปทานความ สุขธรรมเป็นอันมาก"...[พุทธ]-[นี้] ชี้ให้เห็นเกี่ยวกับ ความเป็น เหตุเนื่องเนื่องกับพระผู้มีพระภาคเจ้าเพื่อก่อให้เกิดสุขแก่ผู้อื่นทั้งหลาย ไม่ใชการมอบความสุขจรลีอาจว่าจำเป็น. 44 Satō (1991: 727); Kv-a: 159-160; อภิ.ปญจ.อ. 81/485 (แปล.มมร. 2537); 81/446-447 (แปล.มมร.2556) ในพระสูตรที่กล่าวอ้างถึงมีประเด็นน่าคิดคือ คำแปลของประโยคที่กล่าว ว่า"bahunnamvataanovabhavagā sukadhammānamupahatt" มีความแตกต่างกันออกไปตามผู้แปลทั้งหลายในกรณีนี้ขอให้ดังเกตว่า "bahunnamvatanovาพุนวัดโน" ดังนี้. Satō: 【多?】樂法的將來者なり（เป็นผู้ปทานสุขธรรม[อันมาก?]） มมร: พระผู้มีพระภาคเจ้าแห่งเรา (ณ) หทประทานสุขรวมทั้งหลาย แก่ฉันเป็นอันมาก (พุทบุน) หนอ(วะ?) มมร: พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงนำสภาวธรรมอันเป็นเหตุแห่งสุขเป็นอันมาก (พุทบุน) มาให้เราทั้งหลาย(ณ) (อภิ.ก.37/793 แปล.มจร) (เชิงอรรถ อ่านต่อหน้าต่อไป)