ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมหาธาร
วาระการประชุมทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 4 ปี 2560
(เชิงอรรถ ต่อจากหน้าที่แล้ว)
จากคำแปลข้างต้นทั้งสามส่วน ผู้แปลสนับสนุนว่า Sato ดีความ คำว่า "vata no วต โนะ" เป็น อัฟนิบาต ใช้ในกรณีเน้นความ และ พิจารณาคำว่า "bahunnam พูนุน" เป็นคำขยายคำว่า "sukhadhammānam" สุขสมาน
ส่วนทาง มมร ได้คำว่าคำว่า "no โนะ" เป็นคำสรรพนามของคำว่า อหู รูปพุทธพจน์นูนู้ติ เข้ากับคำว่า "พระผู้มีพระภาคเจ้า bhagavā" ดังนั้นจึงแปลว่า "พระผู้มีพระภาคเจ้าของเรา" และ พิจารณาคำว่า "bahunam" พูนุน เป็นคำดีวีรภัตติ โดยแปลว่า "แก่ชนเป็นอันมาก" ส่วนคำว่า "วต" แปลว่า หนอ
ในด้านสุดท้าย ผู้แปลสนับสนุนว่ามรรค ได้คำว่า "no โนะ" เป็นคำดูวีรภาคิต และคำว่า "bahunnam พูนุน" เป็นคำขยายด้วย คำว่า "sukhadhammānam" สุขสมาน โดยเข้าใจว่าเป็นวีรดีเดียวกัน ส่วนคำว่า "วต" คาดว่า อาจไม่จำเป็นต้องแปลลงไป เพราะได้เนื้อความอยู่แล้ว ไม่ทำให้เปลืองครราม
จากกรณีคำแปลดีแตกต่างกันดังกล่าว ผู้แปลจึงคิดว่า ควรสอบทานกับคำแปลพระสูตรที่ได้อ้างถึงโดยปกติอยุ่ในคัมภีร์มุติมินิมาย มัคขิมปัญญาสก์ชื่อพระสูตรว่า "จตุโกณนา" หรือ "ลูกโกณนา" พบว่า ไม่ว่า สำนวนของ มจร., มหา ที่ได้แปลประโยคนี้เป็นประเด็นปัญหาสำหรับคำถามคล้ายกันของ มจร. ในคัมภีร์กถาวัตถุวัตถุ และสำนวนของ Sato แต่นในบทความนี้ ผู้แปลขอแปลตามต้นฉบับของ Sato ที่อ้างโดย Mitomo (ผู้แปล)