การกำเนิดสรรพสัตวา : หน้า 6/35

ธรรมธารา วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 4 ปี 2560 94 2. การกำเนิดสรรพสัตวา ก) ชื่อ nominative ปรากฏในคัมภีร์ต่าง ๆ คัมภีร์ที่บันทึกเกี่ยวกับข้อมูลการแตกกายได้กล่าวว่า ในช่วง หลังพุทธปรินิพพาน 100 ปี มีกลุ่มสงสัยที่มีจำนวนมากกว่่า “วัตถุ 10 ประการเป็นธรรม” กับฝ่ายที่มีจำนวน น้อย แย้งว่า “นี้เป็นธรรม” จึงเกิด แกตอกออกเป็นฝายมหาสงัคะ และฝายเรวา หรือเรื่องราวเกี่ยวกับ 5 โดยทั่วไป บทวิภาคพุทธศาสตรฺบ้านเราเรียกกันโดยอิงภาษาบาลีว่า มหาสงิษยะ ส่วนคัมภีร์ภาษาสันสกฤตเรียกกันนี้ว่า มหาสงิษยะ หาก อ้างอิงชื่อในภายตามคัมภีร์ที่มีภาษาบาลีบทแตกต่างกัน ชื่อเรียกก็จะมีความ แตกต่างกันออกไปบ้าง แตึงแม้จะมีชื่อเรียกแตกต่างกันออกไป การเรียก ชื่อในภายตามเหตุนั้นก็อิงในฐานะที่เป็นคัมภีร์ชมภูมิเป็นเรื่องที่ทำ อย่างเป็นปกติวิสัยของนักวิชาการ แม้กระนั้นก็ตาม ในแง่มุมของการ สื่อสารที่เกิดขึ้นจริง มักเกิดความสับสนนี้ขึ้นกัับผู้อ่านว่า เป็นนิยามเดียวกัน หรือไม่ หรืออีกกรณีคือ เนื่องจากผู้อ่านคุ้นเคยกับคำว่า มหาสงิษยะ ซึ่งเป็น คำศัพท์ที่นิยมใช้กันมาก จึงคิดว่าคำว่า มหาสงิษยะ เป็นคำศัพท์ที่ใช้ อย่างไม่ถูกต้อง จากข้อที่กล่าวมา เป็นประเด็นที่ควรพิจารณาว่า หากเราให้คำ คำศัพท์ที่คุ้นเคยและใช้คำศัพท์เดียวเพื่อให้เป็นเอกภาพตลอดบทความ เพื่อ ให้ง่ายต่อการสื่อสาร แต่หากวิตกหวาดหวั่นประเด็นนี้ การใช้คำศัพท์ตาม ข้อมูลภูมิที่บันทึกไว้เองแตกต่างตามสายจารีต แตก็ ตามภาษาบาลีว่าใช้ แตกต่างตามภาษาของผูแปลคัมภีร์ในสมัยโบราณ นี้จะจเป็น เจตนายะพิจารณาในการที่จะสร้างความสมดุลกันอย่างไรก็น่าจะเป็น การใช้คำศัพท์ (เสียงธรรดา อ่านต่อหน้ากัดไป)