จิต-ใจ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 24 / 49

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 70 [ แก้บทเสนาสนะ ] บทว่า เสนาสนะ หมายเอาทั่ง ทั้งที่นอนและที่นั่ง ก็ภิกษุนอน ในที่ใด ๆ จะเป็นวิหารหรือโรงเรือนต่าง ๆ มีเพิ่งเป็นต้นก็ตาม ที่นั้น ๆ ชื่อว

บทความนี้วิเคราะห์ความหมายและความสำคัญของคำว่า 'เสนาสนะ' ซึ่งรวมถึงที่นอนและที่นั่งของภิกษุ ในการบรรเทาอุตุปริสสยะซึ่งหมายถึงฤดูที่อาจทำให้เกิดอันตรายต่อร่างกายและจิตใจ กล่าวถึงการใช้เสนาสนะเพื่อบรรเท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 105 อาศัยแห่งกุศลธรรมนั้น ๆ นับว่าเป็นการรวมเอาไว้ เพราะทำ ความไม่กระจัดกระจาย (แห่งกุศลธรรมนั้น ๆ) เพราะเหตุนั้น ท่าน จึงเรียกว่าศีล เพราะอรรถว่าเป็นราก

บทความนี้สำรวจความสำคัญของศีลในวิสุทธิมรรค โดยอธิบายว่าศีลนั้นเป็นรากฐานของกุศลธรรม มีอานิสงส์สำคัญ สามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภท และเจาะจงถึงปัญหาความเศร้าหมองและความผ่องแผ้วที่เกิดจากการขาดศีล การรวบร

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 25 เป็น ณ เช่น ธมฺมิ=จเร เป็น ธมฺม จเร " สญฺฉวิ สํ≡ชโย 11 สญฺชโย สํ=ญาณ สญฺญาณ์ เป็น ณ เช่น ส=จิต สณฺฐิต เป็น น เช่น สนฺตุฏฺฐี ส=ถติ สนุกต์ สิ=

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายบาลีไวยากรณ์ที่เน้นไปที่การใช้สมัญญาภิธานและการสนธิ โดยมีการยกตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงรูปแบบคำในบริบทต่างๆ และวิธีการประยุกต์ใช้เพื่อให้เข้าใจถึงความหมายที่ลึกซึ้งของบทเรียนใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 1 วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ กัมมฐานคหณนิเทส เพราะเหตุที่สมาธิ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ด้วยหัวข้อ คือ จิต ตามพระบาลี ( นิกเขปบท ) ว่า สีเล ปติฏฺฐา

ในบทความนี้นำเสนอการอธิบายเกี่ยวกับสมาธิที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ในพระบาลี ซึ่งมีความสำคัญต่อการบำเพ็ญในทางโยคะ การตั้งมั่นในศีล และความพยายามบรรลุธรรมตามที่พระองค์ได้สอน. สาระสำคัญคือ การเข้าใจ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 8 ส่วนปัญญาอันเป็นไปตั้งแต่อุปาจารจนถึงอัปปนา ท่านเรียกว่า อภิญญา ก็แลปฏิปทานี้นั้น ย่อมเป็นการลำบาก คือเป็นการยาก หมายความว่า เจริญไม่สะดวกสำหรับคนบางคน

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับอภิญญาและปฏิปทา โดยเน้นการพิจารณาถึงความยากง่ายในการเจริญปฏิปทาและอภิญญาในผู้ฝึกฝน ในขณะที่การเสพสิ่งสัปปายะและอสัปปายะส่งผลต่อการพัฒนาปัญญาและความสะดวกในการปฏิบัติธร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 58 แม้ยาคู ภัตร และของขบฉัน ก็ควรเป็นของมีกลิ่นรสพร้อม มีโอชะประณีตไปทุกท่า น่าชอบใจ มี (มากพอ ตามที่ต้องการ แม้อิริยาบถสำหรับคนโทสจริตนั้น ก็ควรเป็นนอน

เนื้อเรื่องนี้เกี่ยวกับความเหมาะสมของบริบทและวิธีการในการปฏิบัติธรรมสำหรับผู้ที่มีจิตใจแตกต่างกัน โดยเฉพาะในเรื่องของเสนาสนะ อิริยาบถ และอารมณ์ที่เหมาะสมเพื่อนำไปสู่การปฏิบัติที่ดีที่สุด การรวบรวมและก

ม.4 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 99 เปลือกสังข์ที่ขัดอย่างดีแล้ว ดุจดวงจันทร์ออกจากกลุ่มพลาหก ดุจ ฝูงนกยาง (ขาว บินอยู่) หน้าเมฆ (ดำ) แต่ว่านิมิตนั้นหาได้เป็นสิ่ง ที่มีสีสัณฐานไม่ เพ

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงสมาธิ ๒ อย่างคือ อุปจารสมาธิและอัปปนาสมาธิ โดยอธิบายถึงธรรมชาติของนิมิตและการตั้งมั่นของจิตเมื่อประสบกับภาวนา การเข้าใจในความแตกต่างระหว่างสองระดับของสมาธิ และพัฒนาการของจิตในขณ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 103 [โภชนะ และ ฤดู] ส่วนโภชนะ สำหรับลางคนรสหวาน ลางคนก็รสเปรี้ยว เป็น สัปปายะ แม้ฤดู ลางคนก็หนาว ลางคนก็ร้อน เป็นสัปปายะ เพราะฉะนั้น เมื่อพระโยคาวจรเสพโภ

เนื้อหานี้วิเคราะห์ถึงโภชนะและฤดูที่ส่งผลต่อจิตของพระโยคาวจร โดยแบ่งเป็นประเภทที่เรียกว่า สัปปายะ และอสัปปายะ ตามลักษณะของโภชนะและฤดูต่างๆ นอกจากนี้ยังพูดถึงอิริยาบถในชีวิตประจำวันซึ่งมีผลทำให้จิตสามา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 126 ให้เป็นอารมณ์เกิดขึ้นแต่นั้นชวนจิต ๔ หรือ ๕ ดวงย่อมแล่นไปใน อารมณ์นั้นนั่นแหละ ในที่สุด ในชวนจิตเหล่านั้น ดวงหนึ่งเป็นรูปาวจร ที่เหลือ ( ๓ หรือ ๔ ดวง

เนื้อหานี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์และจิต โดยในแต่ละขณะจิตจะมีการทำงานของอารมณ์ที่แตกต่างกัน จิตมีหลายประเภทคือ บริกรรมจิต, อุปจารจิต, อนุโลมจิต, และโคตรภู ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการพิจารณาทางจิตใจเมื

* ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 128 กำหนดกาลในสถาน ) หามีไม่ คือในปฐมอัปปนา (๑) ในโลกีย อภิญญาทั้งหลาย ( ๑ ) ลาย (๑) ในมรรคสี่ (๑) ในผลอันเป็นลำดับแห่ง มรรค (๑) ในภวังคฌานในรูปารูปภพ

เนื้อหาในหน้านี้กล่าวถึงการกำหนดกาลในสถานที่ต่างๆ และหลักการปฏิบัติฌานตามวิสุทธิมรรค โดยเน้นว่าผลทางจิตที่เกิดขึ้นกับผู้ปฏิบัติที่เข้าถึงฌาน ปฐมฌาน รวมถึงการเข้าใจในตำแหน่งและความสำคัญของฌานในกระบวนกา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 135 ปาฐะเพียงเท่านี้แล้ว บัดนี้จะทรงแสดงองค์ที่พึงประกอบเข้า ( แห่ง ปฐมฌานนั้น ) จึงตรัสคำว่า " สวิตกุกิ สวิจาร์ " เป็นต้น ในคำเหล่านั้น ความตรึกชื่อว่า

การศึกษาในวิสุทธิมรรคนี้นำเสนอการเข้าใจองค์ประกอบของปฐมฌาน โดยเฉพาะความสำคัญของวิตกและวิจารที่มีบทบาทในการนำจิตเข้ามาในอารมณ์ต่าง ๆ วิตกหมายถึงความจรดจิตลงไปในอารมณ์ ขณะที่วิจารคือการตามฟื้นอารมณ์ให้ม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 140 กองไข่มุกอยู่นั่นเอง อุพเพงคาปีติก็เกิดขึ้น นางโลดลิ่วไปในอากาศ ลงที่ลานพระเจดีย์ลอยฟ้าก่อนกว่ามารดาบิดาเสียอีก ไหว้พระเจดีย์ แล้วยืนฟังธรรมอยู่ พอมา

เนื้อหาเกี่ยวกับอุพเพงคาปีติ คือปีติที่ทำให้ร่างกายสามารถเคลื่อนที่ในอากาศ มีตัวอย่างจากการที่นางโลดลิ่วไปยังลานพระเจดีย์ได้เมื่อได้เห็นแสงจันทร์และมีพระพุทธเป็นอารมณ์ โดยการอธิบายถึงประสบการณ์นี้ช่วย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 150 อยู่ในโคตรภูจิตนั้นให้สำเร็จ บัณฑิตพึงทราบว่า เป็นบริกรรม ) มาในอุปปาทะขณะแห่งปฐมฌานนั่นเอง โดยนัยดังกล่าวมาฉะนี้ เป็น ข้อแรก อนึ่ง เมื่อจิตนั้นหมดจด

ในบทนี้กล่าวถึงกระบวนการดำเนินจิตสู่วิธีการเข้าถึงสมถะโดยไม่ต้องขวนขวายในขณะจิตหมดจด โดยพระโยคาวจรไม่มีความกังวลต่อการชำระจิตอีกต่อไป อธิบายถึงความสำคัญของสมาธิกับปัญญาในฌาน ซึ่งเป็นธรรมที่ไม่ล่วงเลยก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 154 ค่อนข้างขมบ้าง รสค่อนข้างเผ็ดบ้าง รสค่อนข้างหวานบ้าง รสกร่อย บ้าง รสชืดบ้าง รสเค็มบ้าง รสจืดบ้าง ภิกษุทั้งหลาย พ่อครัว ผู้ฉลาดเชี่ยวชาญนั้นแล ย่อมเรี

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการสังเกตอาการต่าง ๆ ของนายจ้างที่พ่อครัวต้องทำ เพื่อให้สามารถให้บริการได้ตรงตามความต้องการและรสนิยมของนายจ้าง นอกจากนี้ยังได้เชื่อมโยงถึงการปฏิบัติธรรมของภิกษุ ด้วยการฝึกฝน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 285 ร่ำไปๆ ปีติย่อมเกิดขึ้นความกระวนกระวายกายจิตของเธอผู้มีใจกอปร ด้วยปีติย่อมระงับ โดยปัสสัทธิอันมีปีติเป็นปทัฏฐาน สุขทั้งทางกาย ทั้งทางจิต ย่อมเกิดแก่เ

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการมีพุทธานุสสติที่ส่งผลต่อความสุขและปีติในจิตใจ โดยบรรยายถึงการที่ผู้มีพุทธานุสสติจะเกิดความเคารพต่อพระศาสดาและสามารถอดทนต่อความทุกข์ได้ รวมทั้งความรู้สึกเหมือนกับได้อยู

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 299 (อานิสงส์เจริญธรรมานุสสติ ก็แลภิกษุผู้ประกอบเนืองๆ ซึ่งธรรมานุสสตินี้ ย่อมเป็นผู้มี ความเคารพมีความยำเกรงในพระศาสดา ทําความตระหนัก และ อ่อนน้อมในพระธ

บทความนี้พูดถึงอานิสงส์ของการเจริญธรรมานุสสติ ซึ่งทำให้ภิกษุมีความเคารพในพระศาสดาและตระหนักถึงพระธรรม โดยเฉพาะเมื่อมีการระลึกถึงคุณของพระธรรม จิตใจของผู้มีธรรมานุสสติจะน้อมไปสู่การบรรลุธรรมที่สูงส่งแล

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 310 เป็นศีลไม่ขาดเป็นต้นดังนี้อยู่ ในสมัยนั้น จิต (ของเธอ ) ย่อมไม่เป็น จิตที่ราคะกลุ้มรุม ไม่เป็นจิตที่โทสะกลุ้มรุม ไม่เป็นจิตที่โมหะกลุ้มรุม เลยทีเดียว

ในเนื้อหาเกี่ยวกับวิสุทธิมรรค ภาค ๑ ตอน ๒ อธิบายความสำคัญของศีลและฌานที่เกิดจากการระลึกถึงคุณของศีล โดยจิตที่มีศีลไม่ขาดจะสามารถหลุดพ้นจากราคะ โทสะ และโมหะ และยังทำให้เกิดฌานที่เป็นอุปจารซึ่งเชื่อมโยง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 314 บทว่า โวสุสคฺครโต อธิบายว่า การเสียสละ ชื่อว่าโวสสัคคะ ความก็คือ บริจาค ( นั่นเอง) บุคคลชื่อว่า โวสสคฺครต เพราะยินดี โดยประกอบอย่างยิ่งเนืองๆ ในโวสสั

ในบทนี้ กล่าวถึงการเสียสละในรูปแบบของ โวสุสคฺครโต หรือการบริจาค ซึ่งมีผลต่อจิตใจของผู้ให้ โดยเฉพาะเมื่อพระโยคาวจรระลึกถึงคุณความดีของตน ความไม่ตระหนี่และความพร้อมในการให้ทำให้จิตของบุคคลนั้นไม่ถูกคร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 316 [เทวตานุสสติ] ส่วนว่า พระโยคาวจรผู้ใคร่จะเจริญเทวตานุสสติ ต้องเป็น ผู้ประกอบด้วยคุณทั้งหลายมีศรัทธาเป็นต้น อัน (เกิด) ขึ้นมาอย่างดี ด้วยอำนาจอริยมรรค

บทความนี้สำรวจความหมายและวิธีการเจริญเทวตานุสสติ โดยเชื่อมโยงถึงคุณธรรมที่มีอยู่ในตัวเองและในเทวดา ที่จำเป็นต้องมีศรัทธากล้าในการทำความดี บทความยังกล่าวถึงความสำคัญของการตั้งเทวดาเป็นพยาน และการระลึกถ

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 83 บอกความกำหนดแน่นอนและ ให้รู้ว่านามนามนั้นอยู่ในที่ ใกล้หรือไกล เช่น นั้น (ต), นี้ (อิม), อื่น (อญฺญ) ฯลฯ ซึ่ง จะได้อธิบายต่อไป. ๓. วิเสสนะ ที่

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิธีการใช้ไวยากรณ์บาลีโดยเน้นที่นามและอัพยยศัพท์ เพื่อแสดงถึงการกำหนดแน่นอนของนาม การสร้างวิเสสนะ และการแจกวิภัตติในประโยค การใช้กิริยาในบทที่มีการเคลื่อนไหว เช่น การเดิน ยืน แ