จิต-ใจ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 25 / 49

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 38 ดำเนินไปจนสุดโกฏฐาสต้น คือ เกสา นี้เหมือนกัน ทีนี้เมื่อมนสิการ ไป ๆ โกฏฐาสลางเหล่าก็ปรากฏ ลางเหล่าก็ไม่ปรากฏ โกฏฐาส เหล่าใด ๆ ปรากฏ เธอพึงทำงาน (มนสิก

ในบทนี้กล่าวถึงการปรากฏของโกฏฐาสในกระบวนการมนสิการที่มีลักษณะเฉพาะของโกฏฐาสแต่ละเหล่า รวมถึงการใช้ภาพอุปมาในการอธิบายวิธีการที่จิตใจตอบสนองต่อเสียงและการกระทำ เช่นเดียวกับที่พรานใช้เสียงในการไล่ลิงในด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 42 ประกอบอธิจิตพึงมนสิการปัคคหนิมิตส่วนเดียวเท่านั้นไซร้ ย่อมเป็น ได้ที่จิต (ของเธอ) จะพึงเป็นข้างอุทธัจจะเสีย ถ้าภิกษุผู้ประกอบ อธิจิตพึงมนสิการอุเบกขาน

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการควบคุมจิตของภิกษุ โดยเน้นให้เห็นความสำคัญของการมีสมาธิและการประมวลอารมณ์ให้ถูกต้อง เพื่อให้จิตมีความอ่อนและผ่องใส ทำให้สามารถพ้นจากอาสวะได้ นอกจากนี้ยังเปรียบเทียบกับการทำทองเพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 101 หายใจเข้ายาว (นั้น) อุเบกขาก็ตั้งขึ้น ลมหายใจออกและลมหายใจเข้ายาว (ที่เป็นไป) โดยอาการ 8 นี้นับเป็นกาย สิ่งที่เข้าไป (ทำกายนั้นเป็นอารมณ์) ตั้งอยู่ เ

ในเอกสารนี้กล่าวถึงการหายใจเข้ายาวและการตั้งอุเบกขา โดยการหายใจที่เป็นหลักการสำคัญในพระพุทธศาสนา การปฏิบัติในการตามกำหนดดูกายและการใช้สติในการเจริญภาวนา นอกจากนี้ยังมีการอธิบายความแตกต่างระหว่างลมหายใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 113 เล่าก็ไม่ลำบาก ทั้งไม่เบียดเบียนอาจารย์ด้วย เพราะฉะนั้น อานาปาน สติกรรมฐานนี้ พระโยคาวจรจึงให้อาจารย์แสดงขึ้นให้แต่ (คราวละ) น้อย ใช้เวลาสาธยายไปนาน

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกอานาปานสติกรรมฐาน โดยเน้นการนับลมและการตั้งสติให้มั่นในการปฏิบัติ ซึ่งประกอบไปด้วยวิธีการหลากหลายในการนับลม เช่น คณนา อนุพนธนา ผุสนา และวิธีการสร้างสมาธิที่เชื่อมโยงกับคุณพระรัตน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 114 กระทบ บทว่า ฐปนา หมายเอาอัปปนา บทว่า สกุลกฺขณา ได้แก่วิปัสนา บทว่า วิวฏฺฏนา ได้แก่มรรค บทว่า ปาริสุทธิ ได้แก่ผล และบทว่า เตสํ ปฏิปสฺสนา ก็คือปัจจเวกข

ในบทนี้อธิบายถึงการนับกรรมฐานอย่างถูกต้องเพื่อให้จิตไม่ดิ้นรนและพะวง รวมถึงวิธีการนับที่ช้าและมีระเบียบ โดยมีความสำคัญในการทำให้จิตไม่หวั่นไหวและมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรม หากมีการนับขาดหรือด่วนจะนำไปสู

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 117 ข้างในและข้างนอก จึงนับเร็ว ๆ โดยนัยที่กล่าวมาก่อนนั่นเถิด" ถามว่า ก็ลมนั้นจะต้องนับไปนานเท่าไร ? ตอบว่า พึงนับไป จนกว่าเว้นนับแล้ว สติก็ยังตั้งแต่อย

เนื้อหาในส่วนนี้เน้นการพัฒนาสมาธิโดยการนับลมและติดตามการหายใจ เพื่อสร้างสติให้แน่วแน่ โดยมีการอธิบายว่าจิตใจที่ป่วนปั่นสามารถประจักษ์ได้เมื่อทำตามลมทั้งต้น กลาง และปลาย การปฏิบัติอย่างตั้งใจนี้จะช่วยใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 119 กระดานชิงช้า) ฉันใดก็ดี ภิกษุก็ฉันนั้นเหมือนกัน ยืนที่โคนเสา อันเป็นที่ผูก (จิต คือปลายจมูก) ด้วยอำนาจแห่งสติ ไกวชิงช้าคือ ลมอัสสาสะปัสสาสะแล้ว นั่งล

ในบทนี้มีการบรรยายเกี่ยวกับการฝึกจิตโดยใช้ความหมายของลมอัสสาสะและปัสสาสะเป็นอุปมาให้เข้าใจได้ง่าย โดยนำเอาอุปมาของคนรักษาประตูมาใช้ในการอธิบายว่าภิกษุไม่ควรสนใจสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับลมที่เข้ามาและออก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 132 เข้าออกได้ฉันนั้นเหมือนกันแล” ต่อนั้นเธอย่อมกำหนดลงได้ว่า ลม อัสสาสะปัสสาสะและกายด้วย เป็นรูป จิตและธรรมที่สัมปยุตกับจิตนั้น ด้วย เป็นอรูป นี้เป็นควา

ในเนื้อหานี้ จะมีการกำหนดนามรูปที่ประกอบด้วยลมอัสสาสะปัสสาสะและกาย ซึ่งสัมพันธ์กับจิตและธรรมเพื่อให้เข้าใจความเป็นไปของนามรูปในกาลทั้งสาม โดยการพิจารณาไตรลักษณ์ที่จะช่วยให้ละวิปัสนูปกิเลสต่างๆ ทั้งนี้

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 148 ทั้งหลาย เราจักแสดงอสังขตธรรม (ธรรมอันปัจจัยมิได้ประชุมทำขึ้น) แก่ท่านทั้งหลายด้วย เราจักแสดงสัจธรรม (ธรรมอันจริงแท้) ด้วย... ปารธรรม (ธรรมอันเป็นฝ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการแสดงอสังขตธรรมและสัจธรรมที่เกิดจากปัจจัยรวมทั้งอานิสงส์ของการอุปสมานุสติซึ่งช่วยให้จิตไม่ถูกครอบงำด้วยราคะ โทสะ หรือโมหะ และสามารถดำเนินยต่อการเจริญสติ ซึ่งจะนำไปสู่การเกิดองค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 180 ไปอย่างนั้น ความอาฆาตในบุคคลนั้น จะระงับไปโดยส่วนเดียวเป็นแท้ และความโกรธของอีกฝ่ายหนึ่ง แม้จะติดตามมาตั้งแต่อดีตชาติ ก็จะ ระงับไปในทันทีเหมือนกัน ดั

บทความนี้อธิบายถึงการระงับความโกรธและความอาฆาตผ่านการให้ โดยเน้นถึงบทเรียนที่สร้างความเข้าใจในการจัดการความรู้สึกเชิงลบ เจตนารมณ์ของการให้สามารถนำไปสู่การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีและลดความตึงเครียดในจิตใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 225 โดยเป็นตึกฌานหรือจตุกฌานส่วน ๑ เป็นอวเสสเอกฌานส่วน ๑ ดัง กล่าวมานี้แล้วก็ดี ยังมีอานุภาพวิเสสไม่เหมือนกัน โดยภาวะมีความ เป็นสุภปรมา (มีสุภวิโมกข์เป็น

บทนี้กล่าวถึงเนื้อความที่ว่าด้วยความเป็นสุภปรมาและวิโมกข์ในพระพุทธศาสนา โดยใช้บริบทจากหลิททวสนสูตร กล่าวถึงการที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถึงเมตตาและการพิจารณาอัปปมัญญาในสัญญาของพระโยคาวจร การนำจิตเข้าสู

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 227 อุปนิสัยแห่งวิโมกข์) ยิ่งไปกว่านั้น เพราะเหตุนั้น มุทิตานั้น จึงตรัส ว่าเป็น วิญญาณญจายตนปรมา (มีวิญญาณัญจายตนวิโมกข์เป็นอย่างยิ่ง) ส่วนจิตของพระโยคา

บทความนี้นำเสนอประเด็นเกี่ยวกับอุปนิสัยแห่งวิโมกข์ซึ่งกล่าวถึงมุทิตา และจิตของพระโยคาวจรอุเบกขาวิหารีที่ยากในการถือเอาสิ่งที่ไม่มี โดยการเพิกเฉยต่อการถือเอาประโยชน์ของผู้อื่น นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความส

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 244 ไม่ละเอียดดังวิญญาณัญจายตนะ" ดังนี้แล้ว ตัดความพอใจในอากาสา นัญจายตนะนั้นเสีย ใส่ใจถึงวิญญาณัญจายตนะโดยว่าเป็นธรรมละเอียด แล้ว นึกหน่วงเอาความรู้สึกท

ในบทนี้นำเสนอวิธีการเข้าถึงวิญญาณัญจายตนะและการใช้ใจในการนึกและตรึกตาม โดยเน้นการทำให้สติแน่นแฟ้นและการลดนิวรณ์ ทำให้จิตเป็นสมาธิอุปจาร และเข้าถึงการเจริญนิมิตที่เป็นธรรมชาติที่แผ่อยู่ทั่วอากาศ การเจร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 248 อากิญจัญญายตนะ ส่วนพระโยคาวจรผู้ใคร่จะเจริญอากิญจัญญายตนะ จึงเป็นผู้ ประพฤติวสีภาวะ (ทำให้นิชำนาญ) ในวิญญาณัญจายตนสมาบัติ โดยอาการ ๕ แล้ว (พิจารณาให้

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเจริญอากิญจัญญายตนะ โดยเฉพาะในพระโยคาวจรที่อธิบายถึงวิธีการปฏิบัติสมาธิอย่างถูกต้อง เพื่อให้เกิดความเข้าใจในอากิญจัญญายตนะ และการตัดความพอใจในวิญญาณัญจายตนะอย่างมีสติ เพื่อเข้าถึง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 257 คือฌานมีสัญญาก็มิใช่ไม่มีสัญญาก็มิใช่) อีกอรรถวิกัปหนึ่ง นี้สัญญาใด ในอารูปที่ ๔ นี้ สัญญานั้นนับว่าเป็นสัญญาก็มิใช่แท้ เพราะไม่สามารถ จะทำสัญญากิจ (

เนื้อหานี้กล่าวถึงสัญญาในอารูปที่ ๔ ซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือ เป็นสิ่งที่สามารถมีอยู่ได้ แต่ไม่นับว่าเป็นสัญญาที่ชัดเจนหรือไม่เป็นสัญญา ความเข้าใจนี้ช่วยชี้ให้เห็นถึงธรรมที่เกี่ยวข้อง เช่น เวทนา จิต ผัสสะ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 74 อาหารเป็นชนกปัจจัยแห่งธาตุทั้งหลายที่มีอาหารเป็นสมุฏฐาน เป็นอาหารปัจจัย อัตถิปัจจัย และอวิคตปัจจัยแห่งธาตุที่เหลือ ฤดู เป็นชนกปัจจัยแห่งธาตุทั้งหลายที

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงบทบาทของอาหาร ธาตุ และสาเหตุหลักที่ส่งผลต่อการเกิดของมหาภูตต่างๆ ทั้งในแง่ของกรรม จิต และฤดู พิจารณาถึงลักษณะของปัจจัยที่เข้ามามีบทบาทในการเกิดและการดำรงอยู่ของธาตุ ซึ่งล้วนมีเค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 94 ในอากาศ ป้องกันฝนถ่านเพลิง (มิให้ตกลงมาถูกคน) ได้ ฉะนั้น [ผู้มีบุพโยคะกล้าไม่ต้องฝึกฝนตามนี้ก็ทำฤทธิ์ได้] แต่สำหรับท่านผู้มีบุพโยคะ (ความเพียรที่ทำมาแ

บทนี้กล่าวถึงการฝึกฝนจิตและการพัฒนาคุณธรรมที่ช่วยให้เกิดอิทธิวิธะ โดยเน้นว่าผู้มีบุพโยคะสามารถทำได้แม้ไม่ต้องฝึกตามลำดับ การควรฝึกฝนจิตตามอาการ ๑๔ และการทำให้จิตอ่อน ซึ่งจะนำไปสู่อิทธิวิธีที่แท้จริง เ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - - หน้าที่ 95 [วิธีทำโยคะ] ก็แลโยคะ ในการทำอิทธะให้สำเร็จนั้น จะพึงทำด้วยวิธีใด พระผู้มีพระภาคเจ้าจะทรงแ ทรงแสดงวิธีนั้น จึงตรัสว่า "โส เอว์ สมาหิเต จิตฺเต - ภิกษ

เนื้อหาในบทนี้มีการวิเคราะห์วิธีการทำโยคะเพื่อบรรลุจตุตถฌาน โดยเริ่มจากการตั้งมั่นของจิตในขั้นตอนต่างๆ โดยอ้างถึงบทพระบาลี เช่น "โส เอว์ สมาหิเต จิตฺเต" และวินิจฉัยความหมายของคำต่างๆ เพื่อทำความเข้าใจ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 97 ด้วยความไม่เชื่อ อันวิริยะจับแล้วย่อมไม่หวั่นไหวด้วยความเกียจคร้าน อันสติจับแล้วย่อมไม่หวั่นไหวด้วยความเลินเล่อ อันสมาธิจับแล้วย่อม ไม่หวั่นไหวด้วยควา

ข้อความนี้พูดถึงความไม่หวั่นไหวของจิตที่เกิดจากวิริยะ, สติ, สมาธิ, และปัญญา ที่ช่วยให้เข้าถึงความรู้ยิ่งและอภิญญา ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในทางธรรม. จิตที่ไม่หวั่นไหวนี้ประกอบด้วยองค์ ๘, การรักษาสมาธิให้ปราศ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 176 [วิธีทำเจโตปริยญาณ] ปุจฉาว่า "ก็ญาณนี้ พระโยคาวจรภิกษุจะพึงให้เกิดขึ้นได้ อย่างไร ? วิสัชนาว่า เพราะว่าญาณนี้ย่อมสำเร็จด้วยอำนาจทิพพจักขุ (ญาณ) ทิพพจ

ในหน้าที่ 176 ของวิสุทธิมรรคพูดถึงการทำเจโตปริยญาณผ่านการสอบสวนสีของโลหิตโดยใช้ทิพพจักขุญาณ การสังเกตความเปลี่ยนแปลงของสีในโลหิตสามารถช่วยระบุอารมณ์จิตของบุคคลได้ สีดำแสดงถึงความโสมนัสและโทมนัส ขณะที่