ธรรม. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 562 / 737

ประโยค - พระธรรมปิฏกฤๅบติพจน์ ภาค ๑ - หน้าที่ 167 แล้วแล้ว พบคนเดินสวนทางมา ถามว่า "บ้านข้างหน้าไกลเท่าไร ?" เมื่อเขาบอกว่า "โยชน์หนึ่ง," ไปได้อีกหน่อย ก็ถามคนแม่ อีก, ก็ถามแมคนั้นนั่นบอกว่า "โยชน์หน

บทนี้กล่าวถึงการเดินทางที่ผู้เดินถามถึงระยะทางและได้คำตอบเป็น 'โยชน์หนึ่ง' หลักการเกี่ยวกับการรู้แจ้งถึงประโยชน์ในโลกนี้และในโลกหน้า ผู้ที่ไม่รู้แจ้งมักไม่สามารถทำที่สุดแห่งสงสารได้ พร้อมทั้งสรุปว่า ส

ประโยค - พระอธิธรรมทัศนูปสกาวแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 192 [[แก้วรรร]] พึงทราบเนื้อความแห่งพระคาถานี้ว่า :- "ชื่อว่าอานพานนี้ เข้าไปหาย เข้าไปนั่งใกล้คล้อย ซึ่งบันเทิง แม้จนตลอดชีวิต ยอมไม่รุ้ปรัชญธรรมอย่

บทความอธิบายความหมายของพระคาถาในเรื่องอานพานและความสำคัญของการเรียนรู้และปฏิบัติธรรม โดยเปรียบเทียบกับการไม่รู้รสชาติของสิ่งต่างๆ แม้ใช้ชีวิตอยู่กับบัณฑิต หากไม่มีความเข้าใจในหลักธรรมก็ถือว่าไม่ได้เรี

ประโคฌ - พระถังสมโพธิญาณแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 193 ๖. เรื่องภูมิจารเมืองปาจิว่า [๕๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในปฐพวัน ทรงปรารภภูมิจาร เมืองปาจิ ประมาณ ๓๐ รูป ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "มูจิ

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ในปฐพวันได้ตรัสถึงภูมิจารเมืองปาจิ โดยมีนักบวชประมาณ 30 คนฟังพระธรรมเทศนา และบรรลุพระอรหัต ณ อาสนะนั้น ภายในธรรมสภาได้มีการสนทนาเกี่ยวกับความอัศจรรย์ของภิญญา ซึ่งไม่แน่นอนและเปล

เหมือนอย่างพวกนี้น่าเรานั้นเห็นเหมือนกัน." [คุณโง่ทำกรรมลามก] กิษฏูหลายรูป กราบุปการะทำกาลของสัปปุรณะนั้นแค่ พระผู้พระภาคเจ้า ทูลถามว่า "คติของสัปปุรณะนั้น เป็นอย่างไร ? เพราะเหตุไรเล่า ? เขาจึงถึงควา

ในตอนนี้ พระผู้พระภาคเจ้าทรงถามเกี่ยวกับคติของสัปปุรณะที่เกี่ยวกับโรคเรื้อนและการกระทำกรรมในชีวิต ทรงพยากรณ์ว่าผลกรรมจะส่งผลถึงชีวิตในโลกหน้า สรุปว่าความรู้ในกรรมและผลกรรมมีความสำคัญต่อการดำเนินชีวิตอ

ประโยค - พระถัมภ์นี้ถูกฉบับแปล ภาค ๑ หน้าที่ 208 [นายมาลัยการบอกแก่รอญ] นครทั้งสิ้นล่วงลือแล้ว บรรดาชน ๑๙ โกฎิ คือในขาใน นคร ๕ โกฎิ ภายในนคร ๕ โกฎิ ชายหรือหญิงแม้คนหนึ่งชื่อว่า จะไม่ถือเอากีบออกไปอย่า

ในพระถัมภ์นี้ กล่าวถึงเหตุการณ์ที่นายมาลัยการได้พบกับพระศาสดาในนคร ๕ โกฎิ ซึ่งถือเป็นการแสดงถึงความสำคัญและการปฏิบัติธรรมในชีวิตของเขา โดยเฉพาะการทำบุญและการบูชาพระศาสดา ทำให้ทุกคนในนครต่างเลื่อมใสในค

ประโยค๒ - พระฐัมปป์ทัฐจุลจิราภิบาล ๑ - หน้า ที่ 213 เห็นปานนั้น อันบุคคลควรระทําแท้ เมื่อจะทรงสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :- "บุคคลทำกรรมดีแล้ว ย่อมไม่ด้อยคอยใน ภายหลัง เป็นผู้อิ่ม มีใจ ย่อมสะว

ในข้อความนี้มีการกล่าวถึงการทำกรรมดีและผลที่ตามมาของการกระทำดังกล่าว โดยบอกว่า บุคคลที่ทำกรรมดีจะไม่ด้อยค่าลงไปในอนาคต และเป็นผู้ที่มีความสุข นอกจากนี้ ยังเน้นถึงการอธิษฐานที่มั่นคง และการมีสุขในชีวิต

ประโยค - พระธรรมปัทถุฉันแปล ภาค ๑ - หน้า 231 "ถ้าพระสมณโคดม พึงเป็นใหญ่ ชัมพุทะนี้ พังไปสำนักของพระสมณโคดม แต่เพราะความที่ชัมพุทะวิเหลเป็นใหญ่ พระสมณโคดมจึงสั่งสมาสำบักชัมพุทะวิเหลนี้" พระศาสดา ทรงท

ในบทที่ 231 ของพระธรรมปัทถุฉันกล่าวถึงการพูดจาของพระสมณโคดมที่ให้น้ำหนักต่อบทบาทของชัมพุทะและความสำคัญในหมู่มหาชน โดยย้ำถึงคำสั่งสอนที่สร้างความสงสัยและการเข้าใจในพระธรรม ที่ชัมพุทะได้เผยแพร่ไปยังมหาช

ประโยค - พระธรรมปทุฏฐกถา ภาค ๑ หน้า ๑๓๓ พระศาสดา ตรัสอธิบายไว้ดังนี้ว่า "ผลแห่งส่วนหนึ่งๆ จาก ส่วนที่ ๑๖ ซึ่งทำส่วนหนึ่งๆ จาก ๑๖ ส่วนดังนั้น ให้เป็น ๑๖ ส่วน อีกนั้นแล ยังมากกว่าาการประพฤติดบของชนพลนั

ประโยค - พระเยซูทรงถูกฎแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 251 ศาสดา แม้ทรงทราบว่า "อุบาสก จักไม่ออภัยแก่อสธรรมนัน" ทรงดำรัสว่า "ภิกษุนี้" กระด่างเพราะมานะ จงไปสู่ทาง ๑๐ โยชน์แล้ว กลับมา" จึงไม่ทรงตอบอุบายให้ออภัย ท

ในส่วนนี้ของพระราชสำนัก พระเยซูทรงสอนเรื่องการไม่ทำมานะและการแสดงความอ่อนน้อมจนเกินไป เพื่อหลีกเลี่ยงการเจริญเติบโตของมานะและอาการอวดดีในใจ ที่อาจส่งผลเสียต่อการปฏิบัติศาสนา สมณะควรไม่แสดงความหยิ่งยโส

ปรโยค๒ - พระสงฆ์ทัศน์ฉากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 261 ๑๕. เรื่องพระนาวลีสิลิสสะเถระ [๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวตรวัน ทรงปรารภพระสิสสะเถระ ผู้ปกคิอยู่เป่า ตรัสพระธรรมเทสนาว่า "

เรื่องราวเกี่ยวกับพระสารีบุตรเถระที่เดินทางไปยังบ้านของพราหมณ์ยากจนเพื่ออนุเคราะห์ แต่พราหมณ์รู้สึกเขินอายที่จะเชิญพระเถระเข้าไปในบ้านของตน แม้ของจะด้อย แต่สุดท้ายพราหมณ์ได้ตระหนักถึงคุณค่าของการให้ แ

ประโยค - พระอิ่มปะทุตถูกแปลภาค ๑ หน้า 267 ทั้งหลายไม่สามารถจะฉันข้าวรูปซากามมีน้อยเป็นนิยตได้." มารดา บิดา แม้ของสามเณรนั้น ได้ไปสู่เรือนในเวลานั้นในวันที่ ๓. ใน วันที่ ๘ สามเณรเข้าไปในบทบาทกับภิกษุท

ในบทนี้กล่าวถึงสามเณรที่ได้รับความนิยมในชุมชนและการบิณฑบาตที่ประสบความสำเร็จ ขณะเดียวกัน พวกเขายังต้องเผชิญกับสภาพอากาศหนาวเย็นในฤดูหนาว สามเณรแนะนำให้ภิกษุทั้งหลายใช้ผ้ากัมพลเพื่อป้องกันความหนาว โดยส

ประโยค- พระฉับปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ๒๘๐ ถูกไฟไหม้แล้วในประเทศนี้, สถานที่อันสัตว์ ไม่เคยตายไม่มีในโลก. ความสัตย์ ๑ ธรรม ๑ ความไม่เมียตาย ๑ ความสำราม ๑ ความ ฝึกฝน (ทรามาน) ๑ มีอยู่ที่ใด, พระอริยะเจ

เนื้อหานี้กล่าวถึงแนวคิดในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับสภาพที่สัตว์ไม่เคยตาย และการกระทำของพระอานนท์เถระในการบริพินทพาน ผู้ที่อยู่ฝั่งต่างๆ ของแม่น้ำไร่ณีมีการอภิปรายถึงการให้ความช่วยเหลือแก่พระเคราะห์ ในบริบ

ประโยคบทธ. พระธรรมปิฎกชุนาลี ๔ - หน้า ๔ ทั้งหลาย มิใช่แต่ในวันนี้เท่านั้น, ถึงในกาลก่อน สารีบุตรเป็นผู้ กตัญญูเวทเหมือนกัน" ดังนี้แล้ว เพื่อประกาศความนั้น จึงรัส อั-นิยติชาดก ในทุกบทนี้ ให้พิสูจน์ว่า

ในพระธรรมปิฎกชุนาลี ๔ มีการอธิบายถึงคุณธรรมและการเป็นกตัญญูของพระสารีบุตรที่เคยปรากฏในอดีต ว่าด้วยเสนาหมู่ใหญ่และการทำความดีเพื่อเป็นธรรมให้ผู้อื่นได้ขจัดความกังวล นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการเสริมสร้างธรร

ประโยค / พระธรรมปุณฺโณ กนฺตา ๔ - หน้าที่ ๘ 2. เรื่องภิกษุอัฐิสและปุญพุทธะ [๒๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนืเมื่อประทับอยู่ในพระเชววัน ทรงปรารภภิกษุอัฐิส และปุญพุทธะ ตรัสพระธรรมเทวนาคั่นว่า "โอมหเทกุญ

เรื่องราวเกี่ยวกับพระธรรมที่ปรากฏในเวลาที่พระศาสดาประทับอยู่ที่พระเชววัน ซึ่งมีการกล่าวถึงภิกษุอัฐิสและปุญพุทธะ รวมถึงการสั่งสอนเกี่ยวกับพฤติกรรมของภิกษุในยุคนั้น โดยเฉพาะการทำกรรมต่างๆ ที่ส่งผลต่อการ

ประโยค - พระธัมมปทุมิจากแปล ภาค 4 - หน้า 17 ในภาพดาวดึงส์ ได้มีนามวาคมเทวบูชแล้ว เทวบูชเหล่านั้น เสวยทิพยสมบัติในภาพดาวดึงส์นั้น ในกาลแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระนามว่า กัลสะ (มะ) เกิดในเรือนของกุ

ในภาพดาวดึงส์มีเทวบูชเสวยทิพยสมบัติ ในช่วงเวลาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่ากัลสะ เกิดในเรือนของกุณฑิมพ์ในกรุงพาราณสี กุฎุมพีเหล่านั้นมีความปรารถนาจะฟังธรรม เมื่อได้ยินว่าพระศาสดาทรงแสดงธรรมจึงได้

ประโยค - พระธรรมปิฎกภาค ๕ - หน้าที่ 32 เอามิในธรรม ย่อมเกิดขึ้นแก่อุปถัมภ์ของเรา มิตรของเรานั้นย่อม เปล่งออกมาดั่งนั้น เพราะปรารถนาภทานพิทักษ์ ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสนองสนิทจงธรรม จึงรศพระคาถานี้ว่า

ในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการถือเอาธรรม ซึ่งจะนำไปสู่ความสุขและการใช้ชีวิตอย่างมีสติ อธิบายถึงธรรมและวิธีการที่จะทำให้ผู้คนสามารถเข้าถึงธรรมที่พระอธิชานั้นประกาศไว้ สิ่งสำคัญคือการมีใจผ่องใสและการเป็

ประโยค - พระอิ่มปฏิญญากลายแปล ภาค ๕ หน้า ๓๖ ได้รับมอบกุญแจสูง มีพระพุทธเจ้าขึ้นเป็นประธานไว้ เพื่อฉันวันพรุ่งนี้ นี้ พรุ่งนี้ ชาวเมืองจักถวายทานกัน, แก่กันเลี้ยงภูมิสักคืนรึ? " มหาทุกคน: คุณ ผมจะต้องก

บทสนทนาระหว่างมหาทุกและบัณฑิตนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับการทำบุญและการเป็นอยู่ของผู้คนในเมือง ที่มีทั้งผู้มีและไม่มี โดยบัณฑิตชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการให้ทานและความสุขใจจากการทำบุญ แม้จะมีความยากลำบาก

ประจำวันที่- พระสังฆปฏิปักษ์ถามแปล ภาษา 4 - หน้าที่ 43 นั่นว่า "เพื่อนมหาทุกคณะ อย่าให้ฉันฉิบหายเลย, ฉันจึงความลำบากใหญ่ เพราะเหตุแห่งท่าน, คนทั้งหลาย นำฤทธิ์ถึงแก่นตๅ ฯ ไปตามรายการที่จดไว้ในบัญชี, ชื

เนื้อหานี้อธิบายเกี่ยวกับการสนทนาระหว่างมหาทุกคณะกับพระศาสดา โดยเปิดเผยความรู้สึกและความตั้งใจในการถวายบังคมแก่พระศาสดาอย่างซื่อสัตย์ พร้อมกับการทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวิหารและความสำคัญของการบูชาน

ประโยค - พระฉิมปฏิรูปถามแปลภาค ๕ - หน้าที่ ๕6 กะพระเฑาะว์ " ไปเกิด สาธุชน, จงให้วัดเฑาะมณเฑ rom ของ เธอ." พระเฑาะว์ไปเคาะประตูแล้ว. สามเฑาะออกมารับบาตรจาก มือพระเฑาะว์ วางไว้ ณ ส่วนข้างหนึ่งแล้ว จึงอา

ในเนื้อหานี้ พระเฑาะว์ได้สนทนากับสามเฑาะว์เกี่ยวกับการทำบุญและการบวชของเด็กอายุ ๗ ขวบที่บรรลุพระอรหัต พระเฑาะว์ได้แจ้งว่าทำภัตกิจเสร็จแล้วและพระจันทร์กับพระอาทิตย์มีความเกี่ยวข้องกับการทำบุญ ส่วนภิกษุ

ประโยค - พระเณรมปฏิญาณแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๕๙ ๖. เรื่องพระลภคุณภูมิทิเปนสร ["๒๕"] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนาเมื่อประทับอยู่ในพระเถวัน ทรงปรารถพระลภภูมิภูมิ- ภิทิเปนสร ตรัสพระธรรมเทวนิขว่า "เสโล ย๓" เป

บทความนี้กล่าวถึงเรื่องราวของพระลภคุณภูมิทิเปนสรในบริบทของพระเถระและพระเณร โดยเน้นการเรียนรู้และเข้าใจในธรรมประจำของพระศาสนา ผ่านการสนทนา ระหว่างพระเณรที่ไม่มีการโกรธหรือความรุนแรง และเสนอแนะให้ทุกคนใ